Stachys

Imię pochodzenia greckiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji został użyty wyraz pospolity stachys 'kłos'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Stachys, gr. Stachys, ang., niem. Stachis, Stachus.

Stachys, uczeń św. Pawła. W Liście do Rzymian (16, 9) Apostoł nazwał go umiłowanym. Nazwanie nie świadczyło jednak ani o bliższej zażyłości, ani nawet o tym, że Paweł znał Stachysa osobiście. Pseudo-Doroteusz uczynił z niego jednego z 72 uczniów Zbawiciela. Apostoł Andrzej miał potem wyznaczyć Stachysa na pierwszego biskupa Bizancjum. W martyrologium nazywanym Bazyliańskim powiedziano ponadto, że działał w Agryropolis, w Tracji. Legendarne wątki przejął potem Nikeforos Kallistos oraz Martyrologium Rzymskie. W tym ostatnim wspomnienie o Stachysie znalazło się pod 31 października.