Syrus (Syriusz)

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Syrus, gr. Syros. fr. Syr, wł. Siro.

Święci biskupi, którzy mieli nosić to imię, nie są zbyt solidnie osadzeni w dziejach. Mimo to przedstawiamy wszystkich:

Syrus, biskup Pawii. Jego Vita pochodzi zapewne z VIII stulecia, a napisana została po to, aby uzasadniać niezależność miejscowego biskupstwa od Mediolanu. Autor wskazywał raczej na zależność od Akwilei. Wedle niego, Syrus był uczniem św. Hermagorasa, pierwszego biskupa Akwilei, a Hermagoras uczniem św. Marka ewangelisty. Syrus też ewangelizować miał Pawię, Weronę, Brescję, Lodi itd. Jego towarzysz, Ewencjusz, dotarł do Mediolanu, gdzie pogrzebał ciała męczenników Gerwazego i Protazego. Wedle późniejszych ujęć, Syrus był biskupem Pawii przez pięćdziesiąt sześć lat. Jego relikwie spoczywały w kościele Św. Gerwazego i Protazego, -który był pierwszym kościołem w Pawii-. W IX stuleciu przeniesiono je do nowej katedry. W 1875 r. miejscowy historyk odnalazł we wspomnianym kościele napis Syrus epc. Ostatecznie to tylko można przypuszczać, że Syrus był biskupem Pawii około połowy IV w. Wspomnienie przypada 9 grudnia.

Syrus, biskup Padwy. Bardzo późne katalogi (XIII w.) widzą w nim ósmego z kolei biskupa tego miasta. Nie znajduje to jakiegokolwiek potwierdzenia w innych źródłach. Próbowano nawet tworzyć wrażenie, że był biskupem około 191 r., gdy tymczasem Kryspin, pierwszy zaświadczony biskup Padwy, żył i działał około połowy IV stulecia. Istniały później parafie i kościoły pod wezwaniem Syrusa, a wspomnienie wyznaczano na 31 sierpnia lub 9 grudnia.

Syrus, biskup Genui. Żył i działał prawdopodobnie w IV stuleciu. Bliższej chronologii jego życia ustalić się nie da. Pochowano go w kościele, który potem oznaczano jego imieniem i który w swych Dialogach wspomniał Grzegorz Wielki. Świętego nazwał męczennikiem, ale przeczy temu tradycja genueńska. W każdym razie świadczy to o wczesnym kulcie biskupa. Wspomniany kościół aż do końca X stulecia służył biskupom jako katedra. W XVI stuleciu objęli go teatyni i oni to uprosili Baroniusza, aby Syrusa wprowadził do martyrologium. Znalazł się tam pod dniem 29 czerwca. W Genui wspominają go jednak 7 lipca.