Teoger

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: theud- 'lud, plemię, naród' i -gar/-ger 'włócznia, oszczep'. Jego obocznymi formami są: Theutgar, Theotger, Theotker, Dietker, Dietger.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Theogerus, Theogarus, niem. Theutgar, Theotger, Theotker, Dietger, Dietker.

Teoger, biskup Metzu. Kształcił się u św. Manegolda w Lautenbach. Potem sam nauczał u Św. Cyriaka w Neuhausen pod Wormacją. W Hirsau został mnichem. Był następnie przeorem w Reichenbach (Murgtal), a w 1088 r. opat Wilhelm powierzył mu kierownictwo w niedawno założonym opactwie Sankt Georgen w Czarnym Lesie. Stworzył tam ośrodek reformatorski, który rozwijał się świetnie i promieniował na inne klasztory. Teoger należał do rodziny lotaryńskich hrabiów, nic więc dziwnego, że w 1118 r. wyznaczono go na stolicę biskupią w Metzu. Miał na niej zastąpić usuniętego Adalberona IV. Sakrę przyjął w Nowej Korbei (Korvey), ale do swej biskupiej stolicy dotrzeć już nie zdołał. Usunął się do Cluny i tam jako zwykły mnich w dniu 29 kwietnia 1120 r. zakończył życie. Opisał je opat Erbo z Prüfening, jego wierny uczeń.