Teogniusz (Teogeniusz)

Imię pochodzenia greckiego: por. TEOGEN. Forma Theognius jest pseudołacińską pod wpływem łac. genius 'duch opiekuńczy'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Theognius, Theogenius, gr. Theógnios, ang., niem. Theogonius, fr. Théognie.

Teogniusz, biskup Betalei. Pochodził spod kapadockiej Araratei. Urodził się około 425 r. Już jako chłopiec przywdział habit mnisi. Około 454 r. udał się do Jerozolimy i wstąpił do klasztoru zbudowanego na terenie ogrodu Getsemani. Potem został tam przełożonym, ale widocznie nie odpowiadało to jego duchowym aspiracjom, bo po pewnym czasie udał się na Pustynię Judzką i poddał się kierownictwu Teodozego Cenobiarchy. Jako pustelnik przebywał potem w ławrze Kalamon oraz w miejscu, w którym potem powstał klasztor nazwany jego imieniem. Był już w podeszłym wieku, gdy powołano go na stolicę biskupią do Betalei, pod Gazą. Jeszcze dwa razy jeździł na dwór cesarski do Konstantynopola. Zmarł 8 lutego 522. Jego pochwałę napisał, Paweł Helladiusz; na jej podstawie Cyryl ze Scytopilis zredagował żywot. Wspomnienie obchodzono 15 lutego.