Teokleta

Imię pochodzenia greckiego, żeński odpowiednik męskiego TEOKLET.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang,. niem. Theocleta, Theokleta, gr. Theókleit-.

Teokleta z Konstantynopola. Podobno pochodziła z Bitynii, z jakiegoś możnego rodu. Poślubiona bogobojnemu Zachariaszowi, rozwijała w stolicy działalność charytatywną i pilnie oddawała się lekturze Pisma św. Działalność ta miała przypadać na czas panowania cesarza Teofila (829-843), ikonoklasty. Kiedy zmarła, nie wiemy. Spontaniczny kult Teoklety wzmógł się jeszcze, gdy stwierdzono, że jej ciało nie uległo zepsuciu. Wspominano ją później wielką cudotwórczynią. W synaksarium widniała pod 21 sierpnia.