Terapon

Imię pochodzenia greckiego, w którego funkcji użyty został wyraz pospolity theráp-n 'sługa, giermek, woźnica'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Therapon, Therapontus, gr. Theráp-n, wł. Teraponte.

Hagiografia grecka rozróżnia często trzech świętych tego imienia. Dociekania badaczy pozwalają jednak na przyjęcie hipotezy, wedle której we wszystkich trzech przypadkach chodzi o tę samą postać, której kult żywy był ongiś na Cyprze.

Terapon, biskup i męczennik. Wedle pierwszej skrótowej wersji legendy, Terapon był biskupem i męczennikiem na Cyprze. Mało się nim przez lata interesowano, ale z uwagi na napaści Saracenów relikwie przeniesiono potem do Konstantynopola. Tam też za jego sprawą dokonało się wiele cudów. W stolicy wspominano go 26 maja, na Cyprze 14 maja. Druga wersja opowiadała o Teraponie czczonym pod Angastyną. Miał być biskupem w Niemczech i tam dzielnie bronić prawowierności, także kultu świętych obrazów. Wiele dlatego od heretyków wycierpiał. W końcu poszedł na wygnanie. Udał się wówczas do Ziemi Świętej, stamtąd na Cypr. Zginął w czasie inwazji Arabów, w chwili, gdy sprawował święte obrzędy. Ciało przeniesiono do Konstantynopola. Wspominano go w dniu 14 października. Natomiast w dniu 26 maja wspominano nie tylko Terapona z pierwszej wersji, ale także Terapona z Sardes, który męczeńską śmierć ponieść miał za Waleriana w Satalii lub w Attalii, a więc w mieście, które z Cyprem utrzymywało żywe kontakty. Budzi się dlatego przypuszczenie, że stamtąd właśnie kult i relikwie Terapona przeniesiono na wyspę, gdzie też, przed ich kolejnym przeniesieniem do Konstantynopola, powstała nowa wersja jego legendy. Jednym słowem, chodzi chyba o jednego i tego samego świętego.