Tercjusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie tzw. praenomen na bazie przymiotnika porządkowego tertius 'trzeci z kolei' (syn).

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Tertius, niem. Terzius, wł. Terzio, Terzo.

Jednego z męczenników tego imienia wyliczył w swych Dziejach prześladowania Kościoła w Afryce przez Wandałów św. Wiktor z Wity; Martyrologium Rzymskie wspomina go razem z innymi w dniu 6 grudnia i nazywa mnichem: por. Com. mart. rom. 569. Osobno tu o nim pisać nie będziemy. Drugim jest

Tercjusz, uczeń św. Pawła. Był współpracownikiem apostoła narodów, poniekąd jego sekretarzem. Jemu w każdym razie św. Paweł dyktował posłanie do chrześcijan Rzymu, co Tercjusz sam pod koniec listu zaznaczył (por. Rz 16, 22). Diodor z Tarsu, Pseudo-Hipolit, Pseudo-Doroteusz i inni utrzymywali, że był później drugim po Sozypatrze biskupem Iconium. Potem zaliczono go także do grona uczniów Pańskich. Razem z nimi wspominały go pod rozmaitymi dniami (20 października, 21 lub 22 czerwca itd.) synaksaria. Osobno wymieniany był pod dniem 30 czerwca. Pod piórem Baroniusza stał się Terencjuszem, biskupem i męczennikiem, wspominanym w dniu 21 czerwca.