Trankwilyn

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone od Tranqillus sufiksem -inus oznaczającym spieszczenie lub pochodzenie od kogoś.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Tranquillinus, Tranquilinus, ang., niem. Tranquilin.

Trankwilyn, męczennik rzymski. Wedle Martyrologium Rzymskiego, które wspomina go pod dniem 6 lipca, był ojcem Marka i Marceliana. Nawrócił się pod wpływem św. Sebastiana. Św. Polikarp miał go ochrzcić , a papież Kajus wyświęcić na kapłana. Pochwycono go za Dioklecjana, gdy modlił się u grobu św. Piotra, apostoła. Wszystko to pochodzi z martyrologium Florusa, Florus natomiast czerpał z na wskroś apokryficznej pasji św. Sebastiana. Na jakiekolwiek zaufanie nie zasługuje.