Tungwid

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: tuom-/dom- 'sława, chwała' i -witu/-wid 'las'. Nie można wykluczyć jego celtyckiego pochodzenia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac.: Tunguidus, Tanguidus.

Tungwid (Tangwid), opat z Bretanii. Jak wielu innych z tego kraju, tak również on jest świętym z legendy, z której trudno wyselekcjonować treści historyczne. Żył i działał w IX stuleciu. Był podobno synem jakiegoś możnego pana z Trémaran, ale wcześnie stracił rodziców i udał się na dwór królów Francji. Gdy wrócił, macocha podmówiła go i na skutek tego zabił własną siostrę. Ta ostatnia, niosąc w rękach własną głowę, wróciła jednak do rodzinnego domu, wyjaśniła, kto zawinił i dopiero po przyjęciu sakramentów świętych zakończyła życie. Skruszony Tungwid oddał się wtedy pokucie, a potem w Leon wstąpił do klasztoru. Przebywał następnie jako opat w Greber, w końcu zaś w pobliżu Conquet założył nowe opactwo, zwane Saint-Matthieu de Fine-Terre. Wspomnienie opata obchodzono w dniu 18 listopada.