Tyrydat (Tyrdat)

Imię armeńskich królów z dynastii Arsacydów. Jest ono pochodzenia perskiego.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Tyrydates.

Tyrydat (Trdat) III, król Armenii. Był synem króla Chosroesa (Chosrowa). Na skutek rywalizacji możnowładców ormiańskich i wojen z Persją wcześnie uchodzić musiał z kraju i chronić na terenie cesarstwa. Długi czas spędził w szeregach armii. Brał udział w wielu ekspedycjach, a w walkach nad Eufratem wykazał się odwagą i talentami dobrego wodza. Gdy w 298 r. podpisano traktat pokojowy, odzyskał tron królewski w swej ojczyźnie. W ciągu swych stosunkowo długich rządów (298-330) okazał się świetnym administratorem i prawdziwym mężem stanu. Przede wszystkim poparł chrześcijaństwo, które od dłuższego już czasu szerzyło się w kraju. Wedle legend zrazu prześladował Grzegorza Oświeciciela, ale poruszony cudownymi wydarzeniami, potem poparł go z całą energią. Razem z nim przyłożył później rękę do zorganizowania ormiańskiego Kościoła. W 317 r. na synodzie w Wagarszapacie wyznanie chrześcijańskie ogłosił religią panującą. Dzięki temu zdobył sobie u potomnych trwałe uznanie. Nie zdołał natomiast przeszkodzić wzrostowi potęgi wielkich rodów ormiańskich, a to niekorzystnie odbiło się na stosunkach po jego śmierci. Ta nastąpiła w 330 r. W menologiach ormiańskich wspominano go w dniu 29 listopada. Razem z nim czczono jego małżonkę Ashchen i siostrę Chorsowiducht, które, udarowane szczególnymi darami Bożymi, w chrystianizacji kraju odegrać miały role niebagatelne. Na Zachodzie są postaciami tak dalece nieznanymi, że nie ustalono nawet poprawnej transliteracji ich wschodnich imion.