Tysyliusz

Imię pochodzenia germańskiego, zlatynizowana forma spieszczenia imion złożonych z pierwszym członem theud-/diot- 'lud, naród, plemię'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Tisilius, ang., niem. Tyssilo, Tyssel.

Tysyliusz, opat. Był synem Brochwela Irgythroga i Ardduny, władców okręgu Old Powys, rezydujących w Pengwern (dziś Shrewsbury). Tysyliusz urodził się prawdopodobnie w 570 r. Wcześnie zatęsknił za życiem zakonnym i wstąpił do klasztoru w Meifod (Montgomeryshire). Potem usunął się na wysepkę Inis Sulian. Po śmierci opata w Meifod powołano go tam na następcę zmarłego. W 607 r. stracił ojca. Tron objął wówczas jego brat Iago. Gdy i ten zmarł, wdowa po królu zaczęła nalegać na Tysyliusza, aby objął osierocony tron. Odmówił, a wtedy wdowa zaczęła prześladować mnichów w Meifod. Przynagliło to opata do przeniesienia się za Kanał. Nowy klasztor wybudował u ujścia rzeki Rance. Tam też około 650 r. zmarł. Jego wspomnienie obchodzono 1 października. W Walii dedykowano mu kilka kościołów. Jedna z miejscowości, Llandyssilio, zachowuje ślad jego imienia.