Waldalen

Imię pochodzenia germańskiego, zlatynizowana spieszczona forma (przez zdrobnienie za pomocą sufiksu -lenus / -linus) imion złożonych z pierwszym członem wald- / walt- 'panować, władać'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Valdolenus, Valdolinus, Waldalenus, Waldolinus, ang., niem. Waldolen, Waldolin.

Waldalen, opat. Był najstarszym synem Amalgariusza, księcia Burgundów. Jego wychowaniem zajął się w Luxeuil św. Kolumban. W opactwie przebywał też za rządów następcy Kolumbana, św. Eustazjusza. Ten ostatni około 630 r. wyznaczył go na opata do zakładanego opactwa w B-ze. Zmarł tam około 680 r. Jego kult nigdy nie zatoczył szerszych kręgów. Wspomnienie obchodzono podobno 15 maja. Potem mylono go nieraz z Wendelinem (Wandelinen).