Wentura

Jest to włoska forma skrócona łacińskiego imienia BONAWENTURA.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., hiszp., wł. Ventura.

Wspominają niektórzy trzech świętych tego imienia. Jednego z nich wymienimy w aneksie, mówiąc o Męczennikach Japońskich. Drugi, eremita czczony w Umbrii (11 sierpnia), wydaje się być postacią powstałą z jakiegoś nieporozumienia, w każdym razie nie jest on dostatecznie rozpoznany (zob. jednak LCI 8, 540). Zazwyczaj eksponuje się wyłącznie trzeciego:

Wentura ze Spello. Wywodził się podobno ze Spelluccich, rodziny osiadłej w umbryjskim miasteczku o podobnej nazwie. Wstąpiwszy do braci szpitalnych, zakonu zniesionego przez Aleksandra VII (1656), przez jakiś czas przebywać miał w Rzymie. Gdy wrócił do ojczyzny, przy Porta Urbica ufundował kościół i szpital pod wezwaniem Krzyża Świętego. Do końca życia pozostał w nim na usługach chorych i nędzarzy. Zmarł w dniu 30 kwietnia, nie znamy jednak daty rocznej jego zgonu. Przypuszczalnie nastąpił około 1265 r. Fundatora pochowano w kościele, który wybudował. U grobu miało się dziać wiele cudów. W 1626 r. dokonano uroczystej elewacji. Wspomnienie obchodzono w dniu 3 maja.