Wera

Imię pochodzenia łacińskiego, żeńska forma cognomen Verus, w którego funkcji użyty został wyraz pospolity verus, -a, -um 'rzetelny, prawy, słuszny, sprawiedliwy'. W językach europejskich jest to także adaptacja rosyjskiego imienia Wiera będącego nazwą jednej z cnót tzw. boskich: wiary, nadziei, miłości.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem., wł. Vera.

Wera i Suporyna z Clermont. Wiadomości o tych dziewicach z Owernii są bardzo późne i dotyczą raczej kultu aniżeli samych postaci. Wiemy więc, że w X stuleciu w kościele Św. Artemiusza w Clermont przechowywano ich relikwie. Jak Artemiusza, dwie dziewice wspominano w dniu 24 stycznia. Przypuszcza się, że żyły pod koniec epoki rzymskiej lub u samego początku panowania Merowingów.