Wiktoryk

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone patronimicznym sufiksem -icus od przydomka Jowisza (Iupiter Victor). Victoricus to 'należący do Jowisza Victora, pochodzący od Jowisza Victora' lub 'poświęcony Jowiszowi Victorowi'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem, Victoricus, fr. Victoric, wł. Vittorico.

Wiktoryk, Fuscjan i Gencjan, męczennicy z Sains. Niewątpliwy jest stosunkowo wczesny kult tych męczenników, natomiast pasja, która pochodzi z IX stulecia, wydaje się być opowiadaniem na wskroś legendarnym. Męczeńską śmierć wymienionych przypisuje legendarnemu Rykcjowarowi. Wiktoryk i Fuscjan mieli być towarzyszami św. Kwintyna i razem z nim przybyć do Galii na ewangelizację. Gencjan miał być poganinem, którego ochrzcili. Wiktoryk i Fuscjan znaleźli się w Martyrologium Hieronimiańskim, a potem Rzymskim pod dniem 11 grudnia.