Wirian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone sufiksem -ianus, oznaczającym przynależność do kogoś, od pierwotnego Vir 'mężczyzna, bohater'. Cognomina z sufiksem -ianus, -anus były charakterystyczne dla wyzwoleńców i adoptowanych.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Virianus, ang., niem. Wirianus, Wirian, wł. Viriano.

Wirian (Werian), męczennik z Perugii. Występuje zazwyczaj z towarzyszami, zwłaszcza z Justynem. Z nimi też pojawił się w Martyrologium Hieronimiańskim pod 9 sierpnia. Zginąć miał za cesarza Decjusza (249-251). Jednak zapis nie znajduje żadnego potwierdzenia w oznakach kultu i topografii. Rozmaicie go próbowano tłumaczyć, ale poza czyste hipotezy wyjść nie zdołano. Natomiast pasja, która o męczennikach opowiadała, okazała się plagiatem pasji o męczenniku Sekundianie i towarzyszach (BHL 7550). Nie jest w końcu wykluczone, że imię Werian (Wirian) powstało na skutek zniekształcenia imienia Sewerian.