Wirnto

Imię o niepewnej etymologii. Najprawdopodobniej jest to germańska dialektalna forma synkopowana łacińskiego Virundus 'ten, który powinien stawać się zielony, stawać się silny, mocny'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Wirnto, Virntus, Virundus, niem. Wirnto.

Wirnto, opat w Formbach. Wywodził się z rycerskiego rodu, a wychowywał i kształcił się w Sankt-Blasien. Habit mnisi przyodział w Göttweig. W Garsten piastował urząd przeora, a w Formbach w 1111 r. obrano go opatem. Wszędzie słynął z wielkiej ascezy. W 1125 r. otrzymał od hrabiów na Formbach ich zamek na klasztor. Zmarł 10 marca 1127 r. Jego żywot napisano nie przed 1181 r. Wspomnienie obchodzono 29 października.