Witesynd

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: wit- (swn. witu) 'las, drzewo w lesie' i -sind (swn. sind, sinda) 'wyprawa wojenna, wojownik uczestniczący w wyprawie wojennej'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Witesindus, Visindus, Visinthus, ang., niem. Wisind, Wisinth, wł. Witesindo.

Witesynd, męczennik z Kordoby. Pisał o nim współczesny mu Eulogiusz z Kordoby w Memorialis Sanctorum. Dowiadujemy się od niego, że Witesynd zaparł się wiary chrześcijańskiej i przyjął islam, by uniknąć prześladowania. Odzyskawszy wolność, powrócił do chrześcijaństwa. Kiedy dowiedział się o tym imman Mahomet I (852-887), zażądał, by publicznie spełniał praktyki islamu. Tym razem Witesynd stanowczo odmówił, wyznał, że jest chrześcijaninem i że wcześniejsze przyjęcie islamu nie było szczere, tylko wymuszone obawą przed prześladowaniem. Został za to skazany na śmierć i zgładzony w 855 r. Był właściwie w zapomnieniu aż do wydania dzieł Eulogiusza w 1574 r. Od tego czasu zaczęto go wspominać 15 maja. I pod tym też dniem wymienia go nowe Martyrologium Rzymskie.