Witta

Imię męskie pochodzenia germańskiego, anglosaskiego, od słowa pospolitego hw-t- 'biały'. Punktem wyjścia jest w tym wypadku stsas. imię Alfwin / Albuin 'przyjaciel elfów', które fałszywie zlatynizowano na Albinus 'biały, jasny'. I to łacińskie znaczenie nałożono na anglosaskie hw-t 'biały'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Witta, Vitta, Albinus, Albuinus, ang., niem. Witta, Albuin.

Witta, biskup Buraburga. Powołał go na to biskupstwo, pierwsze w Hesji, sam św. Bonifacy, prawdopodobnie w 742 r. Papież Zachariasz I usankcjonował ten wybór. Witta, jak Bonifacy, również pochodził z Anglii i w Anglii został mnichem. Jak wielu innych, wyprawił się za Bonifacym do Germanii. Wiadomo, że uczestniczył w słynnym Concilium Germanicum (743), a wcześniej był współkonsekratorem św. Wilibalda jako biskupa Eichstätt. Śmierć spotkała go, gdy kończył modlitwę brewiarzową. Był wtedy w drodze, towarzysząc św. Lulowi, arcybiskupowi Moguncji, który zmarł wkrótce po jego pogrzebie, 16 października 786 r. Witta pochowany został w opactwie w Hersfeldzie i tam był wspominany w dniu 26 października. Pod tą datą umieszczony został w nowym Martyrologium Rzymskim.