Wizynt

Imię pochodzenia germańskiego, spieszczenie powstałe drogą skrócenia dwuczłonowych imion z pierwszym członem wis-, np. Wisihard, Wisman, Wisamar, lub imię dwuczłonowe z elementami: wis- - weiss- 'biały, jasny' i -sind - swn. sind, sinda 'wyprawa wojenna, wojownik uczestniczący w wyprawie wojennej'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Wisindus, Wisinthus, ang., niem. Wisind, Wisintho, wł. Wisinto.

Wizynt, benedyktyn z Kremsmünster. W nekrologach zakonnych wspominany był pod dniem 4 lub 2 grudnia jako beatus lub sanctus, ale jedyną pewną wiadomością, jaką o nim posiadamy, pozostaje ta, że żył w XI stuleciu. Nic ponadto o tym benedyktyńskim mnichu nie wiemy. W 1712 r. jego relikwie umieszczono w relikwiarzu i postawiono obok ołtarza w kościele klasztornym. Kult, jak się zdaje, nigdy właściwie nie wyszedł poza mury klasztorne.