11 XI 1980 – archiwalne nagranie z prywatnej kaplicy Jana Pawła II

Dla Jana Pawła II polska niepodległość była nie tylko politycznym faktem, lecz także owocem wiary, cierpienia i zaufania Bożej Opatrzności. O tym mówił 11 listopada 1980 roku podczas Mszy Świętej w Watykanie – w słowach, które do dziś brzmią jak modlitwa za Ojczyznę.

Polacy wiele wycierpieli dla niepodległości, by zachować wielkie wartości ludzkie i chrześcijańskie, które uczynili treścią swego życia i swych dziejów. Jan Paweł II mówił o tym 11 listopada 1980 r. na zakończenie Eucharystii w prywatnej kaplicy papieskiej w Pałacu Apostolskim. Z okazji Święta Niepodległości zamieszczamy fragment nagrania, który zachował się w watykańskich archiwach.

Poczet cierpień i dowody Opatrzności

Mówiąc o cenie cierpienia, jaką Polacy zapłacili za niepodległość, za „niezawisły byt Ojczyzny”, św. Jan Paweł II wskazał na liczne dowody Bożej Opatrzności w dawnych i współczesnych dziejach Polski. Dlatego11 listopada to przede wszystkim okazja do dziękczynienia „za opiekę Bożą nad naszymi ojcami i praojcami”. „Włączamy w to wszystko – mówił Ojciec Święty – również i ten poczet cierpień i doświadczeń. Jak wiemy, niemały. Wiele płacili Polacy w ciągu pokoleń za wielkie wartości ludzkie i chrześcijańskie, które uczynili treścią swojego życia i swoich dziejów”.

Świadectwo św. Maksymiliana

11 listopada 1980 r. sprawował Eucharystię wraz z pielgrzymami Oświęcimia. „Każdy w Polsce, w Europie i na świecie wie dobrze, co oznacza ta nazwa – powiedział Papież. - Ale my mamy na ten temat naszą własną wiedzę i nasze własne doświadczenie” – podkreślił Jan Paweł II. Przypomniał w tym kontekście postać św. Maksymiliana, „który nad tym miejscem zagłady wypisał nie tylko znak Chrystusowego Krzyża, ale także i Chrystusowego zmartwychwstania. Prawdę zmartwychwstania człowieka w Chrystusie głosił swoim męczeństwem, głosił samą swoją śmiercią w bunkrze głodowym”.