Kard. Dziwisz: Aby Polska była solidarna

Proszę i apeluję z Katedry wawelskiej, która jest sanktuarium narodu, aby cała Polska dała świadectwo, że jest umiłowaną Ojczyną Jana Pawła II. Niech więc jej oblicze kształtuje duch solidarności, mądrości politycznej i troski o każdego obywatela, bez niepotrzebnych sporów i destruktywnych polemik - powiedział kard. Stanisław Dziwisz składając życzenie wielkanocne po uroczystościach wigilii paschalnej w nocy z soboty na niedzielę.

Publikujemy pełną treść życzeń.

Drodzy Bracia i Siostry!

Podczas liturgii Triduum Paschalnego przeżywaliśmy największe tajemnice naszej wiary, związane z męką, śmiercią i zmartwychwstaniem naszego Zbawiciela. W Wielki Czwartek towarzyszyliśmy Jezusowi, który w Wieczerniku ustanowił Eucharystię – sakrament największej Miłości.

Ofiarował nam samego siebie, swoje Ciało i swoją Krew pod postaciami chleba i wina. Równocześnie ustanowił kapłaństwo Nowego Przymierza, aby Jego Ofiara była po wszystkie czasy odnawiana na ołtarzach całego świata. Dopełnił tej Ofiary umierając na krzyżu w Piątek, który Kościół nazywa Wielkim.

Do tego momentu Jezus szedł drogą człowieka. Utożsamił się z naszym ludzkim losem – żyjąc jak człowiek, cierpiąc jak człowiek i umierając jak człowiek.

Ale Jezus poszedł dalej tą drogą. Umierając jako Syn Boży na krzyżu, odniósł ostateczne zwycięstwo nad mocami śmierci, bo powstał z martwych i obiecał to samo zwycięstwo wszystkim, którzy przyjmą Go z wiarą jako Pana i Zbawiciela.

Po dramacie Wielkiego Piątku i złożeniu ciała Jezusa do grobu, po ciszy Wielkiej Soboty nastała Noc zwana Wielką, podczas której grób Jezusa stał się grobem pustym. Stał się znakiem triumfu zmartwychwstałego Pana nad mocami zła, grzechu i śmierci. Oto powód naszej radości. Oto fundament naszej chrześcijańskiej radości.

Paschalną radość ogłosił Krakowowi i całej Archidiecezji królewski dzwon Zygmunta, który nam towarzyszył w czasie procesji rezurekcyjnej.

Tą radością dzielimy się, składając serdeczne życzenia, zarówno tym, którzy duchowo są blisko, jak i tym, którzy jeszcze są daleko.

Z Wawelskiego Wzgórza kierujemy je najpierw do Ojca Świętego Benedykta XVI wyrażając naszą jedność z nim i wdzięczność za beatyfikację Jana Pawła II. Niech zmartwychwstały Pan umacnia go w pasterskiej posłudze prowadzenia Kościoła w trudnym czasie. Niech świat otwiera się na przyjęcie słowa prawdy i miłości, które on głosi w imieniu zmartwychwstałego Pana.

Słowa życzeń kierujemy do tych, którzy sprawują władzę w naszej Ojczyźnie i w naszym Mieście. Życzymy, by nie zabrakło im mądrości i roztropności, oraz odwagi do stawania ponad podziałami w trosce o dobro wspólne nas wszystkich. Niech pamiętają o rodzinach, które borykają się z trudnościami materialnymi, i o bezrobotnych poszukujących pracy.

Zmartwychwstałemu Panu polecamy naszą młodzież i dzieci, by był ich mocą na zawiłych drogach dzisiejszego świata. Polecamy Mu także chorych i cierpiących, szczególnie tych, którzy przebywają w szpitalach. Niech Ten, który przeszedł bramy śmierci, napełnia ich serca radością i pokojem.

W radosnym dniu Zmartwychwstania Pańskiego kieruję braterskie życzenia do biskupów i kapłanów, aby swoją ofiarną służbą Bogu i człowiekowi ubogacali Kościół i całą naszą Ojczyznę.

Życzeniami wielkanocnymi obejmujemy nasze Seminarium Duchowne, by nigdy nie brakowało młodych ludzi, gotowych do całkowitego oddania się Chrystusowi w służbie dla Jego Kościoła. Obejmujemy nimi również Uniwersytet Papieski Jana Pawła II, by za wstawiennictwem - już wkrótce błogosławionego – Patrona Zmartwychwstały Pan umacniał go w odpowiedzialnej posłudze myślenia.

Składając wielkanocne życzenia myślimy również o wspólnotach życia konsekrowanego prosząc Chrystusa zmartwychwstałego, aby je umacniał na drodze wierności radom ewangelicznym, a ich nowicjaty ubogacał licznymi i dobrymi powołaniami.

Z Katedry wawelskiej kierujemy życzenia do wszystkich mieszkańców królewskiego Miasta Krakowa, do jego urzędów, instytucji, środowisk i stowarzyszeń, szkół, uczelni i zakładów pracy. Niech umacniają ludzkie i chrześcijańskie oblicze naszego miasta, które Jan Paweł II nazywał swoim Krakowem! Niech wszystko, co dzieje się w tym mieście, będzie świadectwem, że jest to Jego miasto! Niech to świadectwo będzie szczególnie uroczyste i podniosłe w niedzielę Miłosierdzia Bożego, w dniu Jego beatyfikacji.

Proszę i apeluję z Katedry wawelskiej, która jest sanktuarium narodu, aby także cała Polska dała świadectwo, że jest umiłowaną Ojczyną Jana Pawła II. Niech więc jej oblicze kształtuje duch solidarności, mądrości politycznej i troski o każdego obywatela, bez niepotrzebnych sporów i destruktywnych polemik. To będzie nasz najszlachetniejszy dar na beatyfikację wielkiego Syna polskiej ziemi – Jana Pawła II.

Chrystus zmartwychwstał. Alleluja. Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja!