Listy pełne wiary i przyjaźni

(fot. Grzegorz Dobroczyński SJ)

Nieznana dotąd korespondencja z lat 1925-1963 pomiędzy Angelo Giuseppe Roncallim (papieżem Janem XXIII) a Givanni Battistą Montinim (papieżem Pawłem VI) porusza ważne tematy związane z Kościołem tego okresu, komentuje przemiany w świecie i okoliczności zwołania Soboru Watykańskiego II.

Nakładem Wydawnictwa Archidiecezji Lubelskiej "Gaudium" ukazała się książka "Listy pełne wiary i przyjaźni" Jana XXIII i Pawła VI. Z ponad 200 publikowanych listów, prócz wielu biograficznych informacji, wyłania się świadectwo życia i gorliwej posługi w Kościele św. Jana XXIII i Pawła VI. Korespondowali ze sobą przez niemal 40 lat. Lektura ukazuje postacie duszpasterzy zatroskanych o Kościół i jego przyszłość w zmieniającym się świecie oraz ich głęboką duchowość.

Nieznana dotąd korespondencja z lat 1925-1963 pomiędzy Angelo Giuseppe Roncallim (papieżem Janem XXIII) a Givanni Battistą Montinim (papieżem Pawłem VI) porusza ważne tematy związane z Kościołem tego okresu, komentuje przemiany w świecie i okoliczności zwołania Soboru Watykańskiego II. Roncalli i Montini pochodzili ze skrajnie różnych środowisk ale z tego samego regionu - Lombardii. Inne były ich drogi życia i służby w Kościele, dziełliły znaczna różnica wieku i odmienne charaktery ale łączyła przyjaźń oparta na fundamencie gorliwej służby Kościołowi Chrystusowemu.

W zbiorze są zarówno listy oficjalne jak i noszące znamiona prywatnej korespondencji: osobiste refleksje, informacje o wydarzeniach wielkiej i małej wagi. O wyjątkowości wzajemnych relacji świadczy fakt, że pierwszy prywatny papieski list z 4 listopada 1958 r., po konklawe, które wybrało Jana XXIII, adresowany był do arcybiskupa Montiniego. W absolutnej tajemnicy obwieścił mu godność kardynalską. Był to niezwykły precedens: oficjalne dokumenty ogłoszono później, przy czym na czele listy 23 purpuratów, bez zachowania alfabetycznego porządku znajdowało się nazwisko arcybiskupa Mediolanu.

DEON.PL POLECA

Walorem książki jest zamieszczona jako wstęp "Zachęta do lektury", autorstwa bratanka Jana XXIII, Marco Roncallego, ze świeżym spojrzeniem osoby świeckiej, a więc nie skażonym klerykalnym żargonem myśli i pisanego słowa a zarazem interesującym z racji rodzinnych więzi z postacią świętego Papieża.

Marco Roncalli, pragnąc ukazać istotę myślenia o Kościele i świecie obydwóch papieży, zacytował znamienne słowa Jana XXIII z inauguracji Soboru, 11 października 1961 r.:

"W chwili otwarcia Soboru Watykańskiego II staje się jasne jak nigdy, że prawda Pańska trwa na wieki. W pochodzie wieków widzimy rzeczywiście, jak zmieniają się poglądy, wykluczając się wzajemnie, i jak błędy zaledwie powstałe, znikają niby mgła przed słońcem. Kościół stale się przeciwstawiał tym błędom. Wielokrotnie nawet potępiał je z całą surowością. Dzisiaj jednak Oblubienica Chrystusa woli posługiwać się raczej lekarstwem miłosierdzia, aniżeli surowością. Woli wyjść naprzeciw dzisiejszym potrzebom, wskazując raczej na skuteczność swojej nauki, aniżeli występując z potępieniem."

--------------------------------------------------------
Felietony Grzegorza Dobroczyńskiego SJ można usłyszeć w każdą niedzielę w programie Familijna Jedynka w Programie 1 Polskiego Radia.

Grzegorz Dobroczyński SJ - doktor teologii, analityk mediów, od 1991 r. stały współpracownik redakcji katolickich w Polskim Radiu (4 lata jako red. nacz.) i TVP, komentator pielgrzymek Jana Pawła II od 1983 roku (współpraca z ZDF w czasie drugiej pielgrzymki do Polski), obecnie nauczyciel religii w Gimnazjum i Liceum Akademickim w Toruniu.

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Skomentuj artykuł

Listy pełne wiary i przyjaźni
Komentarze (1)
jazmig jazmig
19 sierpnia 2014, 16:30
Obaj papieże spartolili Sobór, a w efekcie dorpowadzili do upadku KK w wielu zachodnich krajach. Pawła VI biskupi niemieccy wręcz sponiewierali odrzucając encyklikę Humane Vitae bez żadnych konsekwencji. Niemiecki episkopat mógł odrzucic  encklikę, ponieważ sobór dał władzę głównie episkopatom. Zanik KK w Niemczech jest tego konsekwencją.