Kraków: Piotr Skarga, teolog i patriota

Sesja naukowa o Piotrze Skardze rozpoczęła się 14 maja w Krakowie. Zorganizowała ją jezuicka Akademia Ignatianum przy międzynarodowej współpracy z innymi uczelniami, m.in. z uniwersytetami Jagiellońskim, Wileńskim oraz Katolickim Uniwersytetem w Rożemberku na Słowacji.

Koordynatorami wydarzenia są Iwona Nowakowska-Kępna oraz ks. Krzysztof Biel SJ. O celach i założeniach spotkania mówi jedna ze jego współorganizatorek Monika Stankiewicz-Kopeć: - Chodziło nam o wyeksponowanie aktualności Piotra Skargi i wielopłaszczyznowości jego działalności. Pamiętam, kiedy Sejm ogłosił rok 2012 m.in. rokiem Skargi. Duchowny był wtedy jedną z tych postaci, która wzbudziła najwięcej kontrowersji. Nie dziwi to, gdyż w swoich czasach również budził rozmaite skojarzenia i opinie. Można dojść do wniosku, słuchając wypowiedzi, które pojawiały się w mediach, że popełnia się jeden podstawowy błąd, a mianowicie ocenia się Skargę i jego działalność ze współczesnego punktu widzenia, czyli z punktu widzenia XXI w., jakby odsuwając na bok kwestię podstawową, że Skarga był zakorzeniony w swoich czasach. Był jezuitą, działał w czasach kontrreformacji i przystawiając do niego «współczesne miary», prowadzi to do wielu nieścisłości i kontrowersji. Chcieliśmy pokazać właśnie Skargę, którego działanie i przesłanie może być aktualne.

- Skarga mówiłby na pewno językiem teologii, bo on jest patriotą, ale przede wszystkim teologiem i łączy znaczenie wierności Bogu z dobrem narodowym - powiedział jeden z prelegentów, ks. Aleksander Posacki SJ. - W swoich czasach, oprócz spraw narodowych, wręcz politycznych, zajmował się również sprawami teologicznymi. Polemizował z arianami czy z kalwinistami, którzy jego zdaniem naruszali prawdę o Chrystusie, Trójcy Świętej. Uważał, że wierność prawdom teologicznym, dogmatom, podobnie zresztą jak św. Ignacy w swoich regułach o trzymaniu z Kościołem, jest sprawą podstawową. Chodzi o wierność Bogu w takim kształcie teologicznym, jaki wypracował nie tylko katolicyzm, ale też prawosławie, bo Skarga był za jednością prawosławia z katolicyzmem.