#ks piotr skarga

Nie był "młotem na heretyków", ani politykiem. Dziś ks. Skarga mówiłby o budowaniu zgody między Polakami, o umowach śmieciowych i wykorzystywaniu pracowników. I pewnie wielu by się naraził.

27 września 1612 r. w Krakowie zmarł Piotr Skarga - kaznodzieja, jezuita, zdecydowany przeciwnik reformacji, współtwórca unii brzeskiej z 1596 r.; zasłużony dla rodzimej kultury i języka pisarz, autor m.in. "Kazań sejmowych", w których przepowiadał zgubę Polski.

Polacy przypominają sobie w tym roku postać ks. Piotra Skargi, w związku z 400. rocznicą jego śmierci. W Krakowie trwa sesja naukowa poświęcona postaci tego królewskiego kaznodziei. Powiemy o niej już za chwilę. Zaprezentujemy też majowe L’Osservatore Romano oraz wydawnictwa sióstr loretanek. A program zaczynamy od aktualności watykańskich.

Sesja naukowa o Piotrze Skardze rozpoczęła się 14 maja w Krakowie. Zorganizowała ją jezuicka Akademia Ignatianum przy międzynarodowej współpracy z innymi uczelniami, m.in. z uniwersytetami Jagiellońskim, Wileńskim oraz Katolickim Uniwersytetem w Rożemberku na Słowacji.

...Skarga jest mówcą, politykiem, kapłanem i prorokiem. Nade wszystko dzieła jego odznaczają się patriotyzmem...

Małą ojczyzną Piotra Skargi był mazowiecki Grójec. Ten słynący dzisiaj z sadownictwa i ogrodnictwa ośrodek, znany ze Święta Kwitnących Jabłoni, ma długą historię. To jeden z najstarszych grodów południowego Mazowsza. Do końca XVII wieku znany był pod nazwą Grodziec. Prawa miejskie uzyskał w 1419 roku. Należał do książąt mazowieckich, był siedzibą kasztelanii oraz archidiakonatu. Do Korony włączony został dopiero w 1526 roku.

Stowarzyszenie Unum Principium, jeden z promotorów ogłoszenia roku 2012 Rokiem ks. Piotra Skargi, spiera się w tej sprawie z polskimi luteranami, którzy przyjęcie sejmowej uchwały o uhonorowaniu renesansowego kaznodziei przyjęli z zaniepokojeniem.

Krzysztof Varga w tekście "Skarga na Skargę" torpeduje kandydatury ks. Piotra Skargi SJ i Józefa Ignacego Kraszewskiego na człowieka roku 2012. Strzela jednak z wątpliwej jakości broni, bo odwołuje się jedynie do niewyszukanej ironii.

{{ article.description }}