Pałac biblijnego króla został odkryty dzięki... terrorystom z ISIS

Iraccy archeolodzy dokonali sensacyjnego odkrycia pod ruinami grobowca proroka Jonasza, który został zniszczony w 2014 roku przez ISIS.

Jak się okazało, znajdował się tam pałac Sennacheryba - władcy Asyrii z VII wieku p.n.e. Po odbiciu przez armię iracką obszaru znajdującego się blisko miasta Mosul z rąk ISIS, archeolodzy natknęli się na pałac podczas szacowania uszkodzeń, jakich doznał grobowiec proroka Jonasza.

Pałac został wcześniej odkopany przez członków ISIS, którzy dokonali jego grabieży poprzez wykopane przez nich głębokie tunele pod grobowcem.

Pomimo dwukrotnie przeprowadzanych prac wykopaliskowych w tamtym regionie, dopiero teraz udało się dokonać tego odkrycia właśnie dzięki wykopanym przez terrorystów tunelom.

Archeolożka Layla Salih twierdzi, że zwolennicy ISIS prawdopodobnie wynieśli z pałacu około setki bezcennych artefaktów przed pojawieniem się sił zbrojnych.
Jednak to co pozostało, zostanie szczegółowo zbadane.

Co ciekawe, król Sennacheryb jest głównym bohaterem 32 rozdziału drugiej Księgi Kronik ze Starego Testamentu.

"Po tych wydarzeniach i po tych dowodach wierności nadciągnął Sennacheryb, król asyryjski. Przybył do Judy, obległ warowne miasta i rozkazał je zdobyć" (2 Krn 32,1).

Pałac Sennaheryba został zbudowany ok. 690 roku p.n.e. Panowanie Sennacheryba było okresem intensywnej działalności budowlanej. Sam władca przejawiał zainteresowanie praktycznymi rozwiązaniami technicznymi, które wprowadzał w życie. To za jego panowania Niniwa, do której przeniósł stolicę ze zbudowanego przez ojca Dur-Szarrukin, stała się wspaniałą metropolią, otoczoną dwunastokilometrowym murem z 15 bramami, z dużymi placami, wybrukowanymi poszerzonymi ulicami i alejami. Wokół swojego pałacu założył rozległy park.

Podjął prace inżynieryjne w celu zaopatrzenia Niniwy w wodę. Wybudowano kanał prowadzący z rzeki Gomel i Bawian na pola i ogrody otaczające stolicę. Z jego rozkazu powstał pierwszy na świecie akwedukt w Jerwan. Pozostałości tego przedsięwzięcia zachowały się do dnia dzisiejszego: akwedukt miał ok. 300 m długości i 24 m szerokości, a na jego budowę zużyto ok. pół miliona ton kamienia.