Papież Leon XIV o czterech "błogosławieństwach" św. Szarbela. "Jakie jest dziedzictwo tego człowieka, który nic nie zapisał"?

Papież Leon XIV odbywa właśnie swoją pierwszą podróż apostolską. 1 grudnia rano był w klasztorze św. Marona, położonym w górskiej miejscowości Annaya. To tam jest pochowany św. Szarbel. I właśnie o tym świętym i czterech darach, które Bóg przez niego dał Kościołowi, mówił do zgromadzonych w górskim sanktuarium wiernych.

Papież o czterech darach św. Szarbela

"Czego uczy nas dzisiaj święty Szarbel? Jakie jest dziedzictwo tego człowieka, który nic nie zapisał, żył w ukryciu i milczeniu, ale którego sława rozeszła się po całym świecie? Chciałbym to podsumować w następujący sposób: Duch Święty ukształtował go, aby tych, którzy żyją bez Boga nauczył modlitwy, tych, którzy żyją w hałasie, nauczył ciszy, tych, którzy żyją dla pozorów, nauczył skromności, a tych, którzy poszukują Boga, nauczył ubóstwa. Są to zachowania przeciwne głównemu nurtowi, ale właśnie dlatego nas pociągają, jak świeża i czysta woda, której pragną wędrujący przez pustynię" - mówił papież o poranku w sanktuarium św. Szarbela.

Przeczytaj całą wypowiedź papieża o św. Szarbelu:

Drodzy bracia i siostry,

dziękuję przełożonemu generalnemu za piękne słowa i za przyjęcie mnie w klasztorze w Annyi. Również przyroda, która otacza ten dom modlitwy, przyciąga nas swoim surowym pięknem. Dziękuję Bogu, który pozwolił mi przybyć jako pielgrzymowi do grobu św. Szarbela. Moi poprzednicy, myślę tu zwłaszcza o Pawle VI, który go beatyfikował i kanonizował, bardzo by tego pragnęli.

Kochani. Czego uczy nas dzisiaj święty Szarbel? Jakie jest dziedzictwo tego człowieka, który nic nie zapisał, żył w ukryciu i milczeniu, ale którego sława rozeszła się po całym świecie?

Chciałbym to podsumować w następujący sposób: Duch Święty ukształtował go, aby tych, którzy żyją bez Boga, nauczył modlitwy, tych, którzy żyją w hałasie, nauczył ciszy, tych, któzy żyją dla pozorów, nauczył skromności, a tych, którzy poszukują Boga, nauczył ubóstwa. Są to zachowania przeciwne głównemu nurtowi, ale właśnie dlatego nas pociągają, jak swieża i czysta woda, której pragną wędrujący przez pustynię.

W szczególności nam, biskupom i księżom święty Szarbel przypomina o ewangelicznych wymaganiach naszego powołania. Jednak jego spójność życia, radykalna i pokorna, jest przesłaniem dla wszystkich chrześcijan. Jest jeszcze jeden decydujący aspekt: święty Szarbel nigdy nie przestał wstawiać się za nami u Ojca Niebieskiego, źródła wszelkiego dobra i łaski. Już za jego życia wielu ludzi przychodziło do niego, aby otrzymać od Pana pocieszenie, przebaczenie i radę. Po jego śmierci wszystko to się zwielokrotniło i stało się rzeką miłosierdzia.

Również z tego powodu każdego 22. dnia miesiąca tysiące pielgrzymów przybywa tu z różnych krajów, aby spędzić dzień na modlitwie i odpoczynku duszy i ciała. Siostry i bracia, dzisiaj chcemy powierzyć wstawiennictwu św. Szarbela potrzeby Kościoła, Libanu i świata. Dla Kościoła prosimy o komunię i jedfność, począwszy od rodzin, małych kościołów domowych, poprzez kościoły parafialne i diecezjalne aż po Kościół powszechny. Komunia i jedność! Dla świata prosimy o pokój. Szczególnie błagam o niego dla Libanu i całego Bliskiego Wschodu. Dobrze wiemy i święci nam o tym przypominają, że nie ma pokoju bez nawrócenia serc. Niech więc św. Szarbel pomoże nam zwrócić się do Boga i prosić o dar nawrócenia dla nas wszystkich.

Kochani, jako symbol światła, które Bóg zapalił w tym miejscu poprzez św. Szarbela, przywiozłem lampę. Ofiarowując tę lampę, opiece św. Szarbela powierzam Liban i jego naród, aby zawsze kroczył w świetle Chrystusa. Dzięki Bogu za dar św. Szarbela! Dziękuję wam, którzy strzeżecie jego pamięci. Wędrujcie w świetle Pana!”

Źródło: Vatican News Live / mł