Pogrzeb o. Pawłowskiego, założyciela "Beczki"

W poniedziałek w Rzeszowie odbył pogrzeb legendarnego duszpasterza studentów, dominikanina o. Tomasza Pawłowskiego, założyciela m.in. słynnej krakowskiej "Beczki" i rzeszowskiej "Szopki". Zgodnie z jego wolą pochowano go na cmentarzu Rzeszów-Wilkowyja.

"Zawsze wrażliwy na sprawy człowieka, którego w każdej sytuacji prowadził do Boga. Jego praca duszpasterska wśród młodzieży zapisała się głęboko w sercach wielu ludzi, którzy Go wspominają" - napisał o zmarłym w liście do uczestników pogrzebu metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz.

Hierarcha podziękował o. Pawłowskiemu "za wszelki trud, za to czego dokonał (…) przez lata swojego kapłańskiego życia dla rozwoju życia religijnego". "Wdzięczność wyrażam w serdecznej pamięci i modlitwie" - podkreślił kard. Dziwisz.

W pogrzebie uczestniczyło kilkuset uczestników duszpasterstw akademickich z całej Polski, które o. Pawłowski stworzył; m.in. z Krakowa, Rzeszowa, Poznania.

Aktualny duszpasterz krakowskiej "Beczki" o. Janusz Pyda podkreślił, że o. Tomasza żegnają "beczkowicze" zakładający wraz z nim duszpasterstwo akademickie w 1964 r. oraz "beczkowicze", którzy mają roczny staż.

Przemawiając nad trumną wiceprzewodniczący rady miejskiej w Krakowie Sławomir Pietrzyk podkreślił, że o. Pawłowski "był duszpasterzem nieustraszonym i żywo reagującym na bieżące wydarzenia z życia społecznego". "Jednym z licznych takich przykładów była słynna żałobna msza św. po skrytobójczej śmierci Stanisława Pyjasa" - zauważył.

Msze św. żałobną celebrował ordynariusz rzeszowski bp Jan Wątroba.

O. Pawłowski urodził się 18 stycznia 1927 r. w Poznaniu. Jako 17-latek walczył w Powstaniu Warszawskim. Po wojnie studiował na Uniwersytecie Poznańskim; tam zetknął się z duszpasterstwem akademickim dominikanów.

W 1949 r. wstąpił do Zakonu Dominikanów, a siedem lat później, w czerwcu 1956 r. w Krakowie przyjął święcenia kapłańskie. Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie obronił doktorat.

Pracował jako duszpasterz we Wrocławiu i Poznaniu; wspólnie z ojcem Joachimem Badenim prowadził tam duszpasterstwo studentów.

W 1964 r. na prośbę ówczesnego arcybiskupa krakowskiego Karola Wojtyły założył w Krakowie duszpasterstwo akademickie "Beczka". "Skąd się wzięła krakowska +Beczka+? Parafrazując Księgę Rodzaju można powiedzieć, iż +na początku było zero+. Gdy po raz pierwszy stanąłem na progu przyszłego Duszpasterstwa Akademickiego, powiedziałem: +to jest beczka+. Jako optymista z urodzenia nie patrzyłem na śmieci, nie widziałem brudnych ścian, zwróciłem uwagę jedynie na kształt architektoniczny" - tak o początkach krakowskiego duszpasterstwa akademickiego opowiadał o. Tomasz.

Duszpasterstwo akademickie dominikanów w Krakowie prowadził do 1983 r. W 1987 r. założył duszpasterstwo akademickie "Szopka" w Rzeszowie. W latach 1994-2005 mieszkał i pracował w Gdańsku. Potem wrócił do rzeszowskiego klasztoru dominikanów.

Zmarł 23 maja w zakładzie opiekuńczo-leczniczym w Turzy k. Rzeszowa. Miał 89 lat, w zakonie spędził 67 lat, a w stanie kapłańskim prawie 60.

30 czerwca 2008 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2004 r. Rada Miasta Krakowa przyznała o. Pawłowskiemu honorowe obywatelstwo miasta za jego zasługi w wychowywaniu wielu pokoleń studentów "w duchu prawdy oraz patriotycznej powinności".