Jezus światłością, która nigdy nie gaśnie

Drodzy bracia i siostry!

Ta druga niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Przemienienia Chrystusa. Liturgia bowiem podczas wielkopostnej drogi — po wezwaniu nas do podążania za Jezusem na pustynię, by wraz z Nim stawić czoła pokusom i je przezwyciężyć — zachęca, by wejść z Nim na «górę» modlitwy i kontemplować na Jego ludzkim obliczu chwalebne światło Boga. Wydarzenie przemienienia Chrystusa jest potwierdzone zgodnie przez ewangelistów Mateusza, Marka i Łukasza. Zawiera ono dwa istotne elementy: przede wszystkim Jezus wszedł z uczniami Piotrem, Jakubem i Janem na wysoką górę i «tam się przemienił wobec nich» (Mk 9, 2), Jego oblicze i Jego odzienie stały się lśniąco białe, jedno cześnie obok Niego ukazali się Eliasz z Mojżeszem; następnie obłok okrył górę, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» (Mk 9, 7). Światło i głos: światłość Boża, która jaśnieje na obliczu Jezusa, i głos Ojca niebieskiego, który daje o Nim świadectwo i poleca, aby Go słuchać.

Tajemnicę przemienienia należy widzieć w kontekście drogi, którą przebywa Jezus. On zmierza już ku wypełnieniu swej misji, dobrze wiedząc, że aby dojść do zmartwychwstania, będzie musiał przejść przez cierpienie i śmierć na krzyżu. Mówił o tym otwarcie do uczniów, którzy jednak nie rozumieli, a wręcz odrzucili tę perspektywę, bo nie myśleli po Bożemu, ale po ludzku (por. Mt 16, 23). Dlatego Jezus bierze ze sobą trzech z nich na górę i objawia swoją boską chwałę, blask Prawdy i Miłości. Jezus pragnie, aby to światło oświeciło ich serca, gdy będą przechodzili przez wielki mrok Jego męki i śmierci, kiedy zgorszenie krzyża będzie dla nich nie do zniesienia. Bóg jest światłością, i Jezus chce, aby Jego najbliżsi przyjaciele doświadczyli tego światła, które jest w Nim. I tak, po tym wydarzeniu, On będzie w nich wewnętrznym światłem, zdolnym ich chronić przed ogarniającymi ciemnościami. Nawet w najciemniejszą noc Jezus jest światłem, które nigdy nie gaśnie. Św. Augustyn podsumowuje tę tajemnicę pięknym wyrażeniem, mówi: «Tym, czym jest dla oczu ciała słońce, które widzimy, tym jest [Chrystus] dla oczu serca» (Sermo 78, 2: PL 38, 490).

Drodzy bracia i siostry, wszyscy potrzebujemy wewnętrznego światła, aby przezwyciężać próby życia. To światło pochodzi od Boga, a daje nam je Chrystus, On, w którym mieszka pełnia bóstwa (por. Kol 2, 9). Wstąpmy z Jezusem na górę modlitwy i kontemplując Jego oblicze, pełne miłości i prawdy, pozwólmy, by nasze wnętrze napełniło się Jego światłem. Prośmy Dziewicę Maryję, naszą przewodniczkę na drodze wiary, aby pomagała nam tego doświadczyć w czasie Wielkiego Postu i znajdować każdego dnia chwilę czasu na cichą modlitwę i słuchanie Słowa Bożego.

Po polsku:

Serdecznie pozdrawiam Polaków uczestniczących w modlitwie Anioł Pański. «Daj świadectwo miłości i pomóż Kościołowi w krajach misyjnych» — to hasło Niedzieli Ad Gentes, którą dzisiaj obchodzicie w Polsce. Niech będzie ono zachętą dla wszystkich do duchowego i materialnego wspierania misyjnego dzieła Kościoła. Wszystkim, którzy przez modlitwę i jałmużnę wspierają to dzieło, a szczególnie misjonarzom i misjonarkom, z serca błogosławię.

Benedykt XVI