Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 16 lipca 2000

1. Dziękuję Bogu za to, że również w tym roku pozwala mi spędzić wakacje w tej przepięknej górskiej miejscowości, która przywodzi na myśl majestat obecności Bożej. Dziękuję biskupowi Aosty, przewodniczącemu Rady i Zarządu Regionu Valle d'Aosta oraz wszystkim mieszkańcom tego bardzo mi drogiego regionu za zaproszenie i gościnność, jak co roku niezwykle serdeczną. Szczególne pozdrowienie kieruję do księży salezjanów, zawsze bardzo gościnnych wobec mnie, a także do tych, którzy na co dzień starają się zapewnić mi i moim współpracownikom spokojne wakacje. Tutaj, pośród uroczych lasów i dolin, ciało odzyskuje siły, a duch może oddać się głębszej refleksji i kontemplacji.

Z tego miejsca wypoczynku pragnę przekazać serdeczne pozdrowienie wszystkim, którzy spędzają wakacje w tych dolinach i gdzie indziej, w górach i nad morzem. Wszystkich zachęcam, aby te dni zasłużonego wypoczynku letniego starali się wykorzystać jako czas wewnętrznego wzbogacenia i odprężenia w rodzinnym gronie. Myślę też o tych, którzy nie mogą pozwolić sobie na wakacyjny wyjazd i pozostali w domach. Ze szczególnie serdecznym pozdrowieniem zwracam się do chorych, osób starszych, więźniów i ludzi samotnych. Każdego zapewniam o codziennej pamięci w modlitwie.

2. Patrząc na góry, myślę dzisiaj o górze Karmel, której piękno opiewa Pismo Święte. Obchodzimy dziś bowiem święto Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Na tej górze, położonej niedaleko Hajfy w Izraelu, święty prorok Eliasz bronił gorliwie integralności i czystości wiary ludu wybranego w Boga żywego. W XII w. po Chrystusie na tej samej górze osiedlili się pustelnicy, aby oddać się kontemplacji i pokucie. Z ich doświadczenia duchowego narodził się Zakon Karmelitów.

Jeśli będziemy szli razem z Maryją, która jest wzorem pełnej wierności Chrystusowi, nie będziemy się lękać przeszkód i trudności. Wspomagani Jej macierzyńskim wstawiennictwem, będziemy mogli jak Eliasz urzeczywistnić w pełni powołanie prawdziwych «proroków» Ewangelii w naszych czasach.

3. Do takiego wysiłu ascetycznego i apostolskiego wzywa nas liturgia dzisiejszej XV Niedzieli zwykłej. Zachęca nas, byśmy naśladowali przykład proroka Amosa i apostołów, wybranych przez Pana do czynnej współpracy z Jego dziełem zbawienia.

Najświętsza Maryja Panna z Góry Karmel, którą dzisiaj przyzywamy ze szczególną żarliwością, niech pomaga nam wspinać się niestrudzenie na szczyty świętości; niech nam pomaga nie mieć nic droższego ponad Chrystusa, który objawia światu tajemnicę Bożej miłości i prawdziwą godność człowieka.

Dzisiaj, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Góry Karmel, szczególne znaczenie ma obecność grupy sióstr karmelitanek od św. Teresy z Turynu, które uczestniczą właśnie w swej kapitule generalnej. Drogie siostry, witając was serdecznie pragnę ogarnąć życzliwą myślą także wszystkich karmelitów i karmelitanki oraz stowarzyszenia inspirujące się tym charyzmatem. Proszę Boga o nieustanną opiekę nad całą rodziną karmelitańską, zachęcając wszystkich jej członków, aby szukali i miłowali przede wszystkim Boga, który pierwszy nas umiłował, oraz by starali się kultywować w każdych okolicznościach wartości życia kontemplacyjnego, z którego rodzi się i czerpie moc miłość bliźniego, służąca zbawieniu świata i budowaniu Kościoła.