Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 2 marca 2003

1. W najbliższą środę — Środę Popielcową — rozpoczniemy Wielki Post, czas, w którym szczególnie mocno odczuwamy potrzebę nawrócenia i odnowy. Kościół zachęca wiernych, aby w tym okresie uważniej patrzyli na Chrystusa, który przygotowuje się do złożenia najwyższej ofiary na krzyżu.

W tym roku, gdy wchodzimy na tę drogę pokuty, prowadzącą nas do Paschy, chcemy bardziej niż zwykle modlić się i pościć, w intencji pokoju, zagrożonego przez rosnące niebezpieczeństwo wojny. Mówiłem już o tym w minioną niedzielę, zachęcając wiernych do żarliwej modlitwy do Chrystusa, Księcia Pokoju. Pokój bowiem jest darem Boga, o który należy prosić z pokorną i głęboką ufnością. Nie poddając się w obliczu trudności, trzeba szukać wszelkich możliwych sposobów — i z nich korzystać — aby uniknąć wojny, która zawsze niesie z sobą żałobę i dotkliwe następstwa dla wszystkich.

2. Liturgia Środy Popielcowej wzywa nas do połączenia modlitwy z postem — praktyką pokutną, wymagającą głębszego wysiłku duchowego, czyli nawrócenia serca oraz stanowczej decyzji odrzucenia zła i grzechu, aby lepiej przygotować się do wypełniania woli Bożej. Przez post, a bardziej jeszcze poprzez duchowe wyrzeczenia, chrześcijanin przygotowuje się do naśladowania Chrystusa i do wiernego świadczenia o Nim w każdych okolicznościach życia. Post ponadto pomaga lepiej zrozumieć trudności i cierpienia wielu naszych braci, nękanych przez głód, nędzę i wojnę. Pobudza także do konkretnej solidarności i dzielenia się z tym, kto znajduje się w potrzebie.

3. Przygotujmy się, drodzy bracia i siostry, do głębokiego przeżycia dnia modlitwy i postu w intencji pokoju w najbliższą środę. Będziemy upraszać o pokój dla świata, w szczególności dla Iraku i Ziemi Świętej — przede wszystkim przez modlitwę różańcową, w którą włączą się wierni w sanktuariach i parafiach, wspólnotach i rodzinach. Niech ze wszystkich stron ziemi wzniesie się ta chóralna modlitwa przez wstawiennictwo Maryi, Matki Miłosierdzia i Królowej Pokoju.