Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 5 lipca 1998

1. W najbliższy wtorek, 7 lipca, zostanie opublikowany list apostolski Dies Domini o świętowaniu niedzieli. Podpisałem go 31 maja, w dniu Zesłania Ducha Świętego, aby podkreślić, że jest on szczególnym owocem bieżącego roku, który w ramach bezpośrednich przygotowań do Jubileuszu jest poświęcony refleksji nad tajemnicą Ducha Świętego. To Duch Święty bowiem przypomina nieustannie Kościołowi bogactwa tajemnicy odkupienia i w każdym pokoleniu pomaga wiernym na nowo je odkrywać i przeżywać. Do spraw najważniejszych dla życia chrześcijańskiej wspólnoty należy dziś właśnie ponowne odkrycie niedzieli. Istnieje bowiem niebezpieczeństwo, że wielu ludzi będzie ją odczuwać i przeżywać wyłącznie jako «zakończenie tygodnia». Niedziela natomiast jest czymś zupełnie innym: jest dniem tygodnia, w którym Kościół świętuje zmartwychwstanie Chrystusa. Jest «Paschą tygodnia»! Dlatego też jest w najpełniejszym znaczeniu «dniem Pańskim», na co wskazuje sama nazwa niedzieli w języku włoskim - domenica - i jej nazwy w innych językach, wywodzące się z łacińskiego określenia dies dominica lub dies Domini.

2. Posłuszeństwo trzeciemu przykazaniu nakazuje świętowanie niedzieli, przede wszystkim przez uczestnictwo we Mszy św. W krajach o tradycji chrześcijańskiej ułatwiał to niegdyś cały kontekst kulturowy, natomiast dzisiaj trzeba często «iść pod prąd», aby dochować wierności praktyce niedzielnej. Konieczna jest zatem odnowa świadomego przeżywania wiary. Moi drodzy, nie lękajcie się poświęcić swojego czasu Chrystusowi! Czas Jemu ofiarowany nie jest stracony; przeciwnie, ten czas wzbogaca nasze człowieczeństwo, napełnia nasze dni światłością i nadzieją. W liście apostolskim zwracam się przede wszystkim do pasterzy, dzieląc się z nimi tą podstawową troską pasterską. Chciałbym także w pewnym sensie nawiązać szczery dialog z wiernymi - z wszystkim i z każdym oddzielnie - jak to czynię zwykle podczas mych odwiedzin w rzymskich parafiach. Sam też zamierzam powrócić do tego tematu podczas najbliższych niedzielnych spotkań na modlitwie «Anioł Pański». Niech ten nowy dokument będzie moim darem dla was wszystkich, drodzy bracia i siostry, na początku okresu wakacji, okresu zasłużonego wypoczynku, który jednak nie ma być czasem «pustki». Czy nie warto by zabrać tego tekstu ze sobą, aby poświęcić mu kilka godzin spokojnej lektury? Mógłby on okazać się, przynajmniej pod pewnymi względami, interesującym «odkryciem».

3. Prośmy Najświętszą Maryję Pannę, aby wzbudziła w chrześcijańskiej wspólnocie gotowość na przyjęcie przesłania zawartego w liście apostolskim. Niech skłoni wiernych do zastanowienia się, w jaki sposób przeżywają niedzielę, i niech doda odwagi pasterzom, aby umieli w należny sposób podkreślić wagę tej sprawy mimo trudności, jakie niesie nasza epoka. To także będzie cennym wkładem w obchody Wielkiego Jubileuszu.