Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 7 listopada 2004

1. W pobożności ludowej listopad jest miesiącem poświęconym wspominaniu wiernych zmarłych. Za nich modlimy się z ufnością, wiedząc, że — jak mówi Jezus w dzisiejszej ewangelii — «Bóg nie jest [Bogiem] umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją» (Łk 20, 38). On dochowuje wierności przymierzu zawartemu z człowiekiem, przymierzu, którego nie może zerwać nawet śmierć.

2. Ta umowa, przypieczętowana Paschą Chrystusa, jest nieustannie odnawiana w sakramencie Eucharystii. W niej zatem znajduje swój najwyższy wyraz modlitwa za zmarłych. Ofiarując za nich Mszę św., wierni pomagają im w ostatecznym oczyszczeniu. Z wiarą przystępując do komunii św., umacniają więź duchowej miłości, jaka ich łączy z nimi.

3. Niech Najświętsza Maryja Panna w niebie wstawia się za wszystkich naszych bliskich zmarłych i umacnia w nas, ziemskich pielgrzymach, wiarę w ostateczne zmartwychwstanie, którego zadatek daje nam sakrament Eucharystii.

Pozdrawiam Afrykanów, którzy przybyli na modlitwę «Anioł Pański», i wyrażam głębokie zaniepokojenie bolesnymi wiadomościami z Wybrzeża Kości Słoniowej, które donoszą o nowych ofiarach przemocy. Niech umilknie broń, niech traktat pokojowy będzie respektowany, niech na nowo zostanie nawiązany dialog! Zawierzam mieszkańców Wybrzeża Kości Słoniowej Maryi, Królowej Pokoju.