Rozważanie przed modlitwą "Regina coeli", 3 kwietnia 2005

Drodzy Bracia i Siostry!

1. Również i dzisiaj rozbrzmiewa radosne wielkanocne Alleluja. Czytany dzisiaj fragment Ewangelii św. Jana mówi o tym, że wieczorem owego dnia Zmartwychwstały ukazał się apostołom i «pokazał im ręce i bok» (J 20, 20) — znaki bolesnej męki, wyryte w sposób trwały w Jego ciele także po zmartwychwstaniu. Te chwalebne rany, które osiem dni później pozwolił dotknąć niedowierzającemu Tomaszowi, objawiają miłosierdzie Boga, który «tak (...) umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał» (J 3, 16).

Ta tajemnica miłości znajduje się w centrum dzisiejszej liturgii Niedzieli in albis, niedzieli poświęconej kultowi Bożego Miłosierdzia.

2. Ludzkości, która czasami wydaje się zagubiona i opanowana przez moce zła, egoizm i lęk, zmartwychwstały Pan ofiarowuje w darze swą przebaczającą miłość, która daje pojednanie i na nowo otwiera serce na nadzieję. Miłość ta nawraca serca i obdarza pokojem. Jak bardzo świat potrzebuje zrozumienia i przyjęcia Bożego miłosierdzia!

Panie, który przez swoją śmierć i zmartwychwstanie objawiasz miłość Ojca, wierzymy w Ciebie i z ufnością powtarzamy Ci dzisiaj: Jezu, ufam Tobie, miej miłosierdzie dla nas i świata całego.

3. Liturgiczna uroczystość Zwiastowania Pańskiego, którą będziemy obchodzić jutro, zachęca nas do kontemplowania oczyma Maryi niezmierzonej tajemnicy tej miłosiernej miłości, która ma swe źródło w Sercu Chrystusa. Z Jej pomocą możemy pojąć prawdziwy sens radości paschalnej, która opiera się na tej pewności: Ten, którego Dziewica nosiła w swoim łonie, który cierpiał i umarł za nas, naprawdę zmartwychwstał. Alleluja!