Rozważanie przed modlitwą "Regina coeli", 31 maja 1998

Dobiega końca uroczysta liturgia eucharystyczna, podczas której przeżywaliśmy na nowo tajemnicę Zesłania Ducha Świętego. Liturgia ta została w pewien sposób przygotowana wczoraj przez wielkie spotkanie licznych przedstawicieli ruchów i nowych wspólnot kościelnych. W sercu słyszę jeszcze żywe echo ogromnego entuzjazmu, jaki nas przenikał, gdy przez kilka godzin wzywaliśmy razem Ducha Świętego. Dziękujmy Bogu za tę wiosnę Kościoła, wzbudzoną przez odnawiającą moc Ducha.

W sercu tego wieczernika, którym jest Rzym i cały świat, szczególnie mocno odczuwamy obecność Matki Jezusa, Najświętszej Maryi Panny. Jej przewodnictwu i opiece pragniemy powierzyć braci i siostry, którym dzisiaj udzieliłem z radością sakramentów bierzmowania i Eucharystii.

Królowej Apostołów zawierzamy ruchy i wszelkie formy działalności misyjnej powstałe w ostatnich latach. W Jej dłonie składamy powszechną misję całego Kościoła, który od dnia Pięćdziesiątnicy idzie swoim szlakiem przez stulecia z wciąż odnawianym zapałem, aby głosić Ewangelię we wszystkich częściach świata. W tym kontekście pragnę wspomnieć, że właśnie dzisiaj podpisałem orędzie na najbliższy Światowy Dzień Misyjny. Powierzam je symbolicznie wam tutaj obecnym i całemu Kościołowi, ufając, że stanie się ono wkładem w dzieło nowej ewangelizacji w perspektywie bliskiego już trzeciego tysiąclecia.