Wywiad z papieżem przeprowadza prof. Instytutu Teologicznego prof. Fernando Prado. Przeprowadził ją w sierpniu tego roku, tuż przed podróżą apostolską do Dublina.
We wstępie do książki prymas Polski abp Wojciech Polak napisał m.in.:
"Biorąc do rąk tę szczególną książkę, w której papież Franciszek dzieli się z nami głęboką refleksją na temat wartości i znaczenia życia konsekrowanego i kapłańskiego, warto jeszcze raz dostrzec prawdę o naszym powołaniu, ma ono bowiem rzeczywiście podwójny wymiar: »korzenie w ziemi i serca w niebie». Wymiar taki ma nasze osobiste spotkanie z Jezusem, nasz odpowiedź na Jego wezwanie, nasza konsekracja i oddanie".
Abp Polak podkreśla we wstępie do tej publikacji, że podejmowana przez papieża Franciszka refleksja na bardzo osobisty, wręcz ojcowski charakter i przepełniona jest licznymi wspomnieniami.
"Dostrzegamy w niej dobrze już znany »Franciszkowy styl», dający poczucie bliskości i zrozumienia, niewykluczający i nie marginalizujący nikogo. W wielu miejscach papież ma wobec nas jasne oczekiwania, stawia przed nami bardzo konkretne zadania - wszystkie one wynikają z ojcowskiej troski, życzliwości i świadomości daru, jaki Bóg złożył w nasze ręce. Bardzo wyraźnie dostrzegamy pragnienie papieża, by te dary zostały docenione i wykorzystane dla dobra drugiego człowieka".
Siostra Małgorzata Krupecka ze Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Jezusa Konającego powiedziała podczas prezentacji, że cała książka mówi o kobietach i mężczyznach konsekrowanych, choć pewne, niewielkie fragmenty, poświęcone są zwłaszcza kobietom.
Papież mówi w niej o posoborowej odnowie życia konsekrowanego, która przyniosła, czy powinna przynieść, wyzbycie się sztywności. "Sztywność jest jednym z wyrażeń Franciszkowych, kilkakrotnie tu powracających. On bardzo tej sztywności nie lubi" - podkreśliła s. Krupecka.
Dodała, że posoborowa odnowa w Polsce przebiegała trochę inaczej niż gdzie indziej, m.in. dlatego, że czuwał nad nią prymas Polski kard. Stefan Wyszyński, który ją "nieco spowolnił czy też rozłożył na pewne etapy". "Sztywność reguł przedsoborowych czasem w naszych komunistycznych realiach ukazywała się w zgromadzeniach żeńskich dość zbawienna, dlatego że, krępując siostry, równocześnie uniemożliwiała kontakty ze Służbą Bezpieczeństwa, dzięki czemu żeńskie zgromadzenia zakonne okazały się najmniej infiltrowanymi agendami w Kościele katolickim" - zaznaczyła s. Krupecka.
Jej zdaniem bardzo ważne i aktualne są w tej publikacji wezwania "do dialogu, do realizowania posłuszeństwa w stylu nie tym przedsoborowym - posłuszeństwa idącego od góry, ale w znaczeniu takim, że tu na dole ma być rozeznawanie za pomocą wspólnoty".
Prowincjał Polskiej Prowincji Dominikanów o. Paweł Kozacki zwrócił uwagę na to, że papież Franciszek w publikacji tej podkreśla bardzo mocno "misję osoby konsekrowanej". Mówi wprost, że osoby konsekrowane "powinny być dojrzałe - dojrzałe emocjonalnie, duchowo i powinny się rozwijać". Papież mówi też o tym, że formacja osób konsekrowanych powinna opierać się na czterech filarach: "na modlitwie, życiu we wspólnocie, studiowaniu i działalności apostolskiej".
Jezuita o. Józef Augustyn z Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie podkreślił, że książka ta jest zbudowana na kanwie czasu: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. "Publikacja pod tym względem jest bardzo ciekawa, dlatego, że ona pozwala nam ocenić przemiany w Polsce. Papież mówi, że ta przemiana posoborowa była «powolna, chłodna i nieuporządkowana». W Polsce ta przemiana posoborowa była bardzo powolna, dość uporządkowana, nie było chaosu, ale bardzo powierzchowna" - ocenił o. Augustyn.
Skomentuj artykuł