Watykan: Większe zrozumienie dla rozwodników

Biskupi i kardynałowie potwierdzili, iż tak naprawde współczeny, słaby człowiek nie jest w stanie wypełnić nie tylko danego przez sibei słowa, ale też objawionej nam Prawdy. Współczesny, chełpiący sie sobą człowiek nie potrzebuje przecież Boga, aby żyć, ale aby miec wewnętrzny komfort szczesliwego życia na ziemi.

Kilku niemieckojęzycznych kardynałów i liczna grupa dobranych przez Franciszka biskupów przepchnęła jednym głosem heretycki punkt 85, manipulując przy tym słowani Jana Pawła II. Napisał o tym jazmig. Teraz zarzucają tym, którzy bronili nauczania Chrystusa o nierozerwalności małżeństwa, postawę zamkniętych serc, poczucie wyższości i powierzchowność, a sobie przypisując sprwiedliwość i miłosierdzie. Zgodnie ze słowami jednego z kardynałów przyszedł czas żeby lud i opornych biskupów "ewangelizować". Dziwię się, że Marx i Kasper  tak walczą o komunię dla rozwiedzionych. Przecież w Niemczech już od dawna nie ma spowiedzi indywidualnej, rozgrzeszenia udziela się hurtem, a do komuni idą wszyscy. A jak ludzie uciekają z Kościoła do innych wspólnot to trzeba więcej wysiłku. Nie wystarczy opracowanie dokumentu z Aparecida, ale trzeba wcielać w życie jego wnoski. A jak się nie miało sukcesów w Buenos Aires, to dlaczego miałyby się pojawić w Watykanie?

I (Chrystus) zwrócony w kierunku Rzymu, niemal płacząc, powiedział: „O mój Rzymie, o mój Rzymie, papież pogardza tobą i ma za nic moje słowa, natomiast za pewniki przyjmuje rzeczy o wątpliwej wartości. Dlatego też nie usłyszy już mego fletu, jakoże decyduje on według swej woli o czasie mojego miłosierdzia”. "Księga Objawień Niebieskich Św. Brygidy Szwedzkiej" (1303-1373)

Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście - niech będzie przeklęty!

"Kościół - dodał Franciszek - jest Kościołem ubogich w duchu i grzeszników poszukujących przebaczenia, a nie tylko sprawiedliwych i świętych". Zgrabnie wyjaśnione i tłumaczy wiele. A ile za tym stoi...

cytat z rzeczonej adhortacji JP2: "Kościół jednak na nowo potwierdza swoją praktykę, opartą na Piśmie Świętym, niedopuszczania do komunii eucharystycznej rozwiedzionych, którzy zawarli ponowny związek małżeński. Nie mogą być dopuszczeni do komunii świętej od chwili, gdy ich stan i sposób życia obiektywnie zaprzeczają tej więzi miłości między Chrystusem i Kościołem, którą wyraża i urzeczywistnia Eucharystia. Jest poza tym inny szczególny motyw duszpasterski: dopuszczenie ich do Eucharystii wprowadzałoby wiernych w błąd lub powodowałoby zamęt co do nauki Kościoła o nierozerwalności małżeństwa. Pojednanie w sakramencie pokuty — które otworzyłoby drogę do komunii eucharystycznej — może być dostępne jedynie dla tych, którzy żałując, że naruszyli znak Przymierza i wierności Chrystusowi, są szczerze gotowi na taką formę życia, która nie stoi w sprzeczności z nierozerwalnością małżeństwa. Oznacza to konkretnie, że gdy mężczyzna i kobieta, którzy dla ważnych powodów — jak na przykład wychowanie dzieci — nie mogąc uczynić zadość obowiązkowi rozstania się, „postanawiają żyć w pełnej wstrzemięźliwości, czyli powstrzymywać się od aktów, które przysługują jedynie małżonkom”

Odnoszę wrażenie, że sfałśzowano wypowiedź św. JPII obcinając ją do części wygodnej dla zwolenników udzielania komunii św. cudzołożnikom.  JPII rozróżniał rozwodników ze względu na ich winę lub jej brak, ale wcale nie głosił, że niesprawiedliwie porzucony człowiek może założyć nowy związek i nie będzie to grzech. JPII wyraźnie stwierdził, że można przystępować do komunii św. wyłącznie w przypadku braku winy za rozpad małżeństwa i abstynencji seksualnej w nowym związku, abstynencji stałej, a nie chwilowej, czy doraźnej, na potrzeby spowiedzi. Jeżeli nie unieważniono dotychczasowego związku, to nie ma nowego związku, zatem współżycie seksualne jest grzechem cudzołóstwa i papież, ani synod, nie mają ani władzy, ani mocy, aby to zmienić. Jeżeli Franciszek ma inny pogląd, to nie jest papieżem Kościoła Rzymsko-Katolickiego.