Polska sztuka współczesna na strychu

Oryginalne wnętrza dawnego strychu Muzeum Narodowego we Wrocławiu staną się miejscem prezentacji największej w kraju kolekcji polskiej sztuki współczesnej. Ekspozycja rozpocznie się od Witkacego, a zakończy pracami Katarzyny Kozyry, Mirosława Bałki i Pawła Althamera. Ozdobę nowej galerii stanowi unikatowy zbiór dzieł Magdaleny Abakanowicz.

Muzeum Narodowe we Wrocławiu posiada jeden z największych i najbardziej reprezentatywnych zbiorów sztuki XX i początków XXI wieku. Liczy on ponad 20 tysięcy eksponatów i obejmuje wszystkie dyscypliny artystyczne - od malarstwa, grafiki i rysunku, rzeźby, szkła, ceramiki, fotografii aż do environment, projektów konceptualnych i dokumentacji happeningów.

Do tej pory kolekcja mogła być pokazywana tylko w niewielkim fragmencie. Dzięki adaptacji strychu muzeum uzyskało dodatkowe 3 tysiące metrów kwadratowych nowoczesnej, niezwykle oryginalnej powierzchni wystawienniczej.

Wystawa polskiej sztuki współczesnej w nowym miejscu będzie prezentacją chronologiczną i obejmie dzieła powstałe od I wojny światowej do chwili obecnej.

"Jeśli chodzi o dwudziestolecie międzywojenne stawiamy na bardzo dobre prace - wyjaśnia Mariusz Hermansdorfer, kurator wystawy i dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu. - Zrezygnowałem z pokazywania słabszych prac wybitnych artystów, jak miało to miejsce do tej pory. W przypadku sztuki po II wojnie światowej będę rozbudowywał to, co jest teraz prezentowane i starał się pokazać najwybitniejszych artystów maksymalnie szeroko. Model chronologiczny będzie się więc łączył z indywidualnymi prezentacjami, będą tworzone enklawy autorskie."

Rozbudowując kolekcję, muzeum kupowało duże zestawy prac wybitnych artystów powojennych, które tworzą mniejsze lub większe retrospektywy (Jan Lebenstein, Jerzy Nowosielski, Władysław Hasior, Maria Jarema).

Sporo miejsca w nowej odsłonie galerii poświęcono artystom ważnym dla Wrocławia, tym którzy decydowali o kształcie sztuki tego miasta (Eugeniusz Geppert, Alfons Mazurkiewicz, Zdzisław Jurkiewicz, Józef Hałas).

Obecnie prezentowana wystawa sztuki współczesnej kończy się na pracach z przełomu lat 80. i 90., w ostatniej sali są tylko pewne sygnały tego, co działo się w sztuce polskiej później (Katarzyna Kozyra, Marta Deskur).

Nowa ekspozycja będzie pokazywała najnowsze trendy, prace powstałe w latach 90. XX wieku i na początku XXI wieku - między innymi Althamera, Bałki, Kozyry. Na wystawie dominować będzie malarstwo, nie zabraknie rzeźby, a specjalne miejsce poświęcono na prezentację szkła i ceramiki.

Zupełnie wyjątkowe miejsce przypadnie niezwykłej kolekcji prac światowej sławy polskiej rzeźbiarki Magdaleny Abakanowicz. Muzeum Narodowe we Wrocławiu posiada największy w Europie zbiór dzieł tej artystki. Będzie on pokazywany w dwóch salach stanowiących odrębną całość i zamykających całą ekspozycję.

"Przestrzeń nowej galerii jest bardzo interesująca przez podział więźby dachowej, ale niezwykle trudna do aranżacji. To będzie trochę tak jak tworzenie scenografii w teatrze, musimy w sposób bezkolizyjny połączyć sztukę współczesną z architekturą - wyjaśnia Mariusz Hermansdorfer. - W niektórych miejscach będą potrzebne szklane lub drewniane ekrany, które pozwolą wyciszyć przestrzenie - tam będą mniejsze obrazy, które mogłyby ginąć w wielkich przestrzeniach."

Planowane są również monitory o charakterze dydaktycznym - quizy i gry dla zwiedzających. Na poddaszu będą się mieściły także nowoczesne magazyny malarstwa współczesnego, grafiki i fotografii.

Od 11 września 2011 wystawa będzie dostępna dla zwiedzających.