Prezydent podpisał projekt ws budowy tarczy

Prezydent Komorowski skierował w poniedziałek do Sejmu projekt nowelizacji ustawy o przebudowie i finansowaniu armii, mający zapewnić nakłady na system obrony przeciwrakietowej. Podkreślił, że projekt powstał w porozumieniu z MON.

- Projekt nowelizacji ustawy ma na celu uruchomienie finansowania priorytetu wśród priorytetów, jakim jest projekt budowy systemu obrony przeciwrakietowej, tak aby w ciągu 10 lat stał on się faktem na miarę polskich możliwości, na miarę polskich potrzeb i na miarę wyzwań, które stoją przed Polską i przed sojuszem północnoatlantyckim jako całością - powiedział prezydent, podpisując dokument w Belwederze.

Prezydencki projekt zmierza do ustanowienia ustawowego mechanizmu zapewniającego stabilne finansowanie wyposażenia polskiego systemu obrony powietrznej w środki obrony przed rakietami.

Uzyskanie tej zdolności to jeden z priorytetów wskazanych przez prezydenta w kierunkach rozwoju sił zbrojnych, określonych przez prezydenta w listopadzie ub. roku.

Proponowana nowelizacja przewiduje, że modernizacja systemu obrony powietrznej, polegająca na wyposażeniu jej w środki obrony przed atakiem rakietowym, byłaby finansowana w ramach 1,95 proc. PKB przeznaczanych na obronność, bez dodatkowych obciążeń dla budżetu. Na obronę przeciwrakietową byłyby przeznaczane środki z corocznego przyrostu budżetu MON wynikającego ze wzrostu PKB.

Według przytaczanych przez BBN prognoz dotyczących wzrostu PKB w latach 2014-2023 udałoby się na obronę przeciwrakietową uzyskać 8-12 mld zł.

Ze względu na koszt programu prezydent uznał za konieczne wprowadzenie zewnętrznego wobec procesu planowania w wojsku mechanizmu gwarantującego konsekwentne przeznaczanie środków finansowych na to zadanie, w razie potrzeby kosztem innych, mniej pilnych zadań.

Do końca 2012 r. MON ma przedstawić szczegółowy harmonogram i szacunkowe koszty przedsięwzięć modernizacyjnych w obronie powietrznej. Według zapowiedzi rządu, który we wrześniu przyjął stanowisko popierające prezydencki projekt, znaczący udział w projekcie ma przypaść krajowemu przemysłowi. Prezydencka inicjatywa była też przedmiotem obrad RBN.

Na rok 2013 przewidziano zaplanowanie i przygotowanie procedur umożliwiających finansowanie wyposażenia wojska w środki obrony przeciwrakietowej. Program ruszyłby w 2014 r., a w ciągu 10 lat armia miałaby otrzymać mobilny system zapewniający ochronę wybranych obszarów - ważnych obiektów lub dużych zgrupowań wojsk, w razie potrzeby także kontyngentów za granicą.

Zgodnie z proponowaną przez prezydenta nowelizacją priorytetowe stałoby się wyposażenie armii w zdolności zwalczania rakiet najkrótszego i krótkiego zasięgu oraz rakiet średniego zasięgu w końcowej fazie lotu. System polskiej obrony przeciwrakietowej ma być zdolny do samodzielnego użycia dla obrony terytorium kraju, ma też być w pełni kompatybilny i zintegrowany z systemem budowanym przez NATO.

Prezydencki projekt to kolejny etap prac nad modernizacją polskiego systemu obrony powietrznej. Przed rokiem weszła w życie polsko-amerykańska umowa z 2008 r. o rozmieszczeniu w Polsce elementów amerykańskiego systemu obrony przeciwrakietowej. Zgodnie z koncepcją obecnej administracji USA wynikająca z oceny zagrożeń i analiz finansowych, ma to być system wykorzystujący rakiety średniego zasięgu SM-3. Rozmieszczenie rakiet w wersji naziemnej (dotychczas wykorzystywanych w wersji morskiej) ma nastąpić w roku 2018.

W trakcie negocjacji w sprawie amerykańskiej "tarczy przeciwrakietowej" Polska jako warunek udostępnienia terytorium stawiała wzmocnienie jej obrony powietrznej. Zgodnie z polsko-amerykańskim porozumieniem w Polsce rotacyjnie stacjonuje bateria rakiet obrony powietrznej Patriot. Na początku ubiegłego roku poinformowano o złożonej przez Niemcy propozycji sprzedaży używanych zestawów Patriot PAC-2 z opcją ich modernizacji. Propozycję budowy systemu nazwanego "Tarczą Polski", wykorzystującego polskie radary i rakiety europejskiego konsorcjum MBDA, wysunęła grupa Bumar.

Na szczytach NATO w Chicago, a wcześniej w Lizbonie sojusznicy postanowili o wspólnej budowie systemu obejmującego terytoria wszystkich europejskich państw członkowskich.