Terlikowski o "Patointeligencji": katolickie dzieci też są w tej rzeczywistości

"Warto przestać się oszukiwać, że nasze dzieci są inne" - komentuje katolicki publicysta.

„Patointeligencja” posłuchana. Na rapie się nie znam, ale tekst to dość smutny opis życia naszych dzieci. Tak naszych, bo te katolickie z dobrych domów wchodzą w tą samą rzeczywistość, co inne. I jeśli nie są pod kloszem, to później są wystawione na te same pokusy, te same zjawiska, ten sam świat, który - i to jest chyba najmocniejszy przekaz tego smutnego tekstu - nie daje nadziei, nie daje sensu, nie daje kierunku. Kasa rodziców, ich kariery, inteligencja dzieci są puste, jeśli nie ma celu, jeśli celem jest kariera, ustawienie, kasa.

I nie mówcie, że to niemożliwe, bo jak sobie przypomnę swoje czasy licealne, to pamiętam, że w moim - dość dobrym warszawskim liceum - wprawdzie nie wciągało się kresek - ale chlało się wódę, szukało rozmaitych okazji i szalało. I ciąże przedślubne też były, depresje, samobójstwa i świrowanie, a także złamane przez alkohol życiorysy.

Zamiast się gorszyć warto sobie postawić pytanie, co mogę zrobić, żeby moje dzieci miały sens, żeby ich sensem nie była wóda, kreski czy inne „szaleństwa”. Warto patrzeć na swoje dzieci i być z nimi, także wtedy, gdy odpływają. Zgorszenie niczego nie leczy, niczego nie zmienia, nic nie poprawia. Leczy modlitwa, miłość, bycie razem. I warto przestać się oszukiwać, że nasze dzieci są inne...

Wpis ukazał się na Facebooku Tomasza Terlikowskiego.

^***

Fenomen "Patointeligencji"

"Patointeligencja" to singiel rapera Maty (pseudonim Michała Matczaka) z albumu "100 dni do matury". Ukazał się 11 grudnia i przez niecały tydzień zgromadził już ponad trzy miliony wyświetleń stając się najpopularniejszym filmem wyświetlanym na polskim YouTube'ie. Gorzki utwór rozlicza ustami rapera rodziców dzieci z bogatych domów, które nie dają im bezpieczeństwa i poczucia bliskości. Na pierwszy rzut oka "ułożone" nastolatki, uczniowie prestiżowych szkół, kompensują je przy pomocy narkotyków, alkoholu i przypadkowego seksu.

«"Patointeligencja" udowadnia, że Mata może stać się jedną z większych sensacji na polskiej scenie muzycznej (nie, nie tylko hiphopowej) od czasu debiutu Taco Hemingway'a. 19-latek, który wcześniej wrzucił do sieci kilka obiecujących numerów, tym razem zrezygnował ze śmieszkowania i nawinął o tym, jak wygląda codzienność bananowych dzieciaków z prestiżowych warszawskich liceów, do których sam się zalicza. Ten background jest jego największym atrybutem. W Polsce wciąż jest przecież niewielu gości otwarcie mówiących o tym, że pochodzą z tzw. dobrych domów i w swoich tekstach rapują o sytuacjach, których naprawdę doświadczają młodzi słuchacze z klasy średniej» - oceniają na portalu Noizz.pl Oliwia Bosomtwe i Michał Bachowski.

Piosenka błyskawicznie wywołała ogromną dyskusję, którą podsumowuje na łamach "Tygodnika Powszechnego" Monika Ochędowska: «czuję zakłopotanie obserwując, jak media społecznościowe pochylają się z naiwną troską nawet nie nad stylem życia swoich (symbolizowanych przez Matę i jego kolegów) dzieci, ale przede wszystkim nad sobą („Ach, gdzie popełniliśmy błąd”), podczas gdy setki rówieśników Matczaka od lat rymują o domowej przemocy, patologii podwórek, ucieczce w narkotyki. Najwyraźniej dotąd nie były to dzieci „nasze”».

Nieco inaczej na utwór patrzy Anna Dziewit-Meller skupiając się nie na podmiocie, ale całym kontekście o którym nawija Mata: «Możliwe, że podstawową różnicą jest to, że dziś świat żyje w poczuciu, jakby wszystko dało się kupić, także bliskość i miłość własnych dzieci. Lub – jak ujęła to moja przyjaciółka – zastąpić kasą relacje. Bo ten kawałek Maty jest chyba przede wszystkim o rodzicach, nie o dzieciach, i dlatego robi takie wrażenie».

Ze względu na kontrowersyjne dla niektórych czytelników treści, zdecydowaliśmy się nie umieszczać utworu na DEONie.