O 22 proc. wzrosła liczba Brytyjczyków ubiegających się o irlandzki paszport

W 2018 r. liczba Brytyjczyków ubiegających się o obywatelstwo Irlandii wzrosła o 22 proc. - z 81 tys. w roku ubiegłym do ponad 100 tys. w obecnym. W 2015 r., gdy odbyło się referendum ws. opuszczenia przez W. Brytanię UE, o paszport ubiegało się 46 tys. osób.

Każda osoba urodzona na terytorium Irlandii bądź Irlandii Północnej, a także - każdy, kto miał irlandzkich rodziców bądź dziadków, ma prawo ubiegać się o irlandzkie obywatelstwo - przypomina agencja Reutera. Szacuje się, że w Wielkiej Brytanii jest ok. 6 mln osób, które mają taką możliwość.

W samej Irlandii Północnej, brytyjskiej prowincji, której mieszkańcy mają zagwarantowane prawo do posiadania podwójnego obywatelstwa - irlandzkiego i brytyjskiego, liczba osób, które postanowiły skorzystać z tej możliwości i poprosić o irlandzki paszport - będący zarazem paszportem Unii Europejskiej - wzrosła w okresie od stycznia do grudnia 2018 r. o ponad 2 proc.

Do opuszczenia Unii Europejskiej przez Zjednoczone Królestwo, co ma nastąpić 29 marca 2019 roku, zostało trzy miesiące - zaznacza Reuters. Ryzyko, że rząd premier Theresy May nie uzyska aprobaty parlamentu dla wynegocjowanej przez gabinet umowy o opuszczeniu UE, jest wysokie. W sytuacji, gdyby Wielka Brytania opuściła Unię bez umowy, interesy mieszkających w Irlandii Północnej obywateli byłyby zagrożone, bo nie mieliby prawa do bezwizowego podróżowania do Irlandii i pozostałych krajów strefy Schengen.

Wynegocjowana przez premier May umowa zakłada, że - w razie braku innego rozwiązania - Zjednoczone Królestwo byłoby zmuszone do pozostania w unii celnej i elementach wspólnego rynku UE (ang. backstop), a także mogłoby dojść do powstania granic regulacyjnych między Wielką Brytanią a Irlandią Północną. Te zmiany pozwoliłyby na uniknięcie powrotu twardej granicy między Irlandią Północną a Irlandią i gwarantowałyby kontynuację trwającego od 1998 roku procesu pokojowego.

Przyjęte 10 kwietnia 1998 przez rządy Irlandii i Wielkiej Brytanii, a kontrasygnowane przez główne partie polityczne Irlandii Północnej tzw. porozumienie wielkopiątkowe lub porozumienie pokojowe z Wielkiego Piątku (ang. Good Friday Agreement) umożliwiło uregulowanie krwawego konfliktu w Irlandii Północnej.

Głównymi architektami 65-stronicowego porozumienia byli katolicki polityk John Hume i protestancki David Trimble. Obaj za wkład w podpisanie porozumienia otrzymali pokojową Nagrodę Nobla w 1998 r.