Maja Krzemień
Nie trudno się dziwić, że boli. Życie, które zapomniało, czym jest wolność, zawsze gdzieś na dnie woła o ratunek. A jednak samo wołanie jakoś nie wystarcza. Od wołania zdziera się gardło i nic.
Nie trudno się dziwić, że boli. Życie, które zapomniało, czym jest wolność, zawsze gdzieś na dnie woła o ratunek. A jednak samo wołanie jakoś nie wystarcza. Od wołania zdziera się gardło i nic.
{{ article.published_at }}
{{ article.source.name }}
{{ article.source_text }}
{{ article.source.name }}
{{ article.source_text }}
{{ article.description }}
{{ article.description }}