#dojrzałość emocjonalna

Znany kaznodzieja ks. Piotr Pawlukiewicz opowiada o życiowej dojrzałości. Posłuchaj kazania i zastanów się, czy na pewno jesteś dojrzałą kobietą lub dojrzałym mężczyzną.

Może się zdarzyć, że po wyjściu z seminarium kapłan nie jest w pełni dojrzały emocjonalnie. Czy doszło do tego na skutek nieuwagi przełożonych? Jak poradzić sobie z tym problemem?

Mężczyzna dzisiaj jest pogubiony - spryt myli z kłamstwem, inteligencję z manipulacją, zwycięstwo ze szczęściem. Role męskie przejmują kobiety, dla których praca zawodowa to ładowanie egocentryzmu i kariera bez względu na okoliczności. Jest aż tak źle? Porozmawialiśmy z psychiatrą.

Ludzie różnią się między sobą głębią i bogactwem przeżywania emocji, sposobem ich wyrażania i typem przeważających nastrojów. Niektórzy ludzie są najczęściej pogodni, inni zawsze zasmuceni, a jeszcze inni rozdrażnieni. Człowiek nie ma dostatecznej kontroli nad pojawiającymi się uczuciami, pozytywnymi czy negatywnymi.

Dojrzałość emocjonalna polega na modyfikowaniu pierwotnych mechanizmów regulacyjnych opartych na popędach i impulsach emocjonalnych w wyniku socjalizacji. Z kolei emocje odzwierciedlają stosunek człowieka do aktywizujących jego potrzeby przedmiotów i zjawisk świata otaczającego oraz zjawisk zachodzących w nim samym. Emocje powstają wówczas, kiedy zostaje zaburzona wewnętrzna równowaga osoby w stosunku do tych zjawisk.

Jestem oryginałem, niepowtarzalną istotą i muszę czym prędzej wziąć odpowiedzialność za siebie. Być sobą, akceptować siebie - to zarazem zaszczyt, duma, ale i trud!

{{ article.description }}