#łk 1 57-66 80

Zawsze kiedy rodzi się dziecko, pytamy: "Kimże ono będzie?". Każdy nowy człowiek to nowa niepowtarzalna historia. Każdy ma do odegrania jedyną i niepowtarzalną rolę.

Dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza.

Ostatnim wydarzeniem z życia Elżbiety, które relacjonuje Ewangelista są narodziny jej syna. Ma ono charakter bardzo radosny i patetyczny a zarazem zawiera element tajemnicy.

Cały dzisiejszy urywek rozgrywa się w cieniu przemijającego czasu. Ewangelista już na wstępie notuje, że dla Elżbiety nadszedł czas rozwiązania. Pewnie musiała sobie mówić: nareszcie! Oczekiwała tego dziecka z niecierpliwością. Czas się wypełnił.

Zawsze kiedy rodzi się dziecko, pytamy: „Kimże ono będzie?” Każdy nowy człowiek to nowa niepowtarzalna historia. Każdy ma do odegrania jedyną i niepowtarzalną rolę. Dlatego tak się cieszymy każdymi narodzinami. Każdy z nas nie narodził się przypadkowo i każdy z nas jest niezastąpiony.

{{ article.description }}