#wypalenie

Czy głęboko wierzący człowiek może uniknąć kryzysu w życiu duchowym? Nikt nie może uniknąć ludzkiego i duchowego kryzysu, jeśli chce wzrastać, ponieważ wzrasta się poprzez krzyż, walkę i zmaganie. Tylko przez wysiłek i pracę nad sobą można tworzyć jakąś nową rzeczywistość.

Pustka wewnętrzna prowadzi często do wypalenia małżeńskiego i rodzinnego. Przejawia się ono między innymi w wielkich wzajemnych oczekiwaniach emocjonalnych, których żadna ze stron nie spełnia. To właśnie pustka, brak sensu i celu własnego życia sprawiają, że małżonkowie oczekują, by więź emocjonalna wypełniła całe ich życie.

Niniejsze refleksje duchowo-psychologiczne adresowane są do tych, którzy poświęcając się z oddaniem i miłością innym - jak miłosierny Samarytanin - tracą sens i wartość tego, co robią. Doświadczenie rozczarowania, zmęczenia i bezsensu posługiwania; osłabienie wiary i zapału, utrata entuzjazmu - to przejawy słabszej gorliwości, słabości ducha i wewnętrznego wypalenia. Jak płonąć i spalać się dla Jezusa i innych, ale się nie wypalić?

Powiedziano: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. My jednak wolimy czas wolny spędzać na łonie natury, a siły regenerujemy na długich, najlepiej egzotycznych wakacjach.

Mimo małych, średnich czy dużych wakacji coraz częściej skarżymy się na stres powakacyjny, a po powrocie do pracy dopada nas wypalenie zawodowe. Nikt jednak nie pomyśli, że może to sprawka jakiejś niewidzialnej ręki. Może sam Pan Bóg odpłaca nam pięknym za nadobne? A może nasza tajemnicza natura tęskni za czymś więcej, co niewidzialne dla szkiełka i oka?

{{ article.description }}