2 błędy, jakie popełniamy przy wykonywaniu znaku krzyża

(fot. Grzegorz Gałązka / galazka.jezuici.pl)

To pierwszy gest, jaki wykonujemy w czasie niedzielnej liturgii. Warto pamiętać o tym, by nie popełnić przy okazji dwóch ważnych błędów.

"Błędów? Przecież uczymy się tego od wczesnego dzieciństwa i wykonujemy codziennie przynajmniej dwa razy. Czy panu redaktorowi coś się pomyliło?" - tak mogło by zabrzmieć pytanie po przeczytaniu pierwszych słów tego tekstu. Ale nie, nie pomyliło mi się, dwa błędy popełniamy szczególnie często.

Tak, są dwa znaki krzyża. Każdy inny

Zaczniemy małym skandalem. W rzeczywistości są dwa znaki krzyża, które wykonuje się w ramach różnych okoliczności. Wyróżniamy duży i mały znak krzyża. Ten pierwszy to nic innego, jak nakreślenie na głowie, ustach i sercu (zazwyczaj wykorzystuje się do tego kciuk prawej ręki) trzech małych krzyżyków. Oznaczają one nasza gotowość do rozumienia, głoszenia i realizowania w swoim życiu Ewangelii. Mały znak krzyża wykonujemy zaraz przed przeczytaniem Ewangelii. Jednocześnie wypowiadamy słowa: "Chwała Tobie, Panie".

DEON.PL POLECA

>>Prosta modlitwa przed każdą Mszą Świętą<<

Duży znak krzyża, klasyczny i dobrze znany, wykonujemy prawą ręką z wyprostowanymi palcami (te symbolizują pięć ran zadanych Chrystusowi na krzyżu). Zaczynamy od czoła (wypowiadamy w tym czasie słowa "w imię Ojca"), kreślimy linię pionową do serca (wypowiadamy "i Syna"), a następnie linią poziomą przechodzimy od lewego do prawego ramienia ("i Ducha Świętego"). W czasie Mszy duży znak krzyża wykonujemy właśnie na początku Mszy i na zakończenie, w czasie błogosławieństwa.

Tutaj może pojawić się pierwszy błąd, związany z ułożeniem ręki. Pięć wyprostowanych palców jest ważne, bo przypomina o ranach Jezusa w chwili wielkiego cierpienia. A te nieodłącznie są związane z krzyżem, którego symbol wykonujemy.

Jakie znaczenie ma znak krzyża?

Znak ma proste, ale bardzo bogate znaczenie. Słowa, które wypowiadamy w czasie jego wykonywania pochodzą z zakończenia Ewangelii według św. Marka.

>>Dlaczego msza święta jest tak ważna dla wierzącego?<<

Posłuchaj, co o symbolice tego gestu mówi ks. Sławomir Sosnowski.

Od samego początku w Kościele znak krzyża wyraża, że Bogu ofiarujemy wszystkie nasze codzienne sprawy, poświęcamy Mu nasze życie, proste i trudne decyzje, ludzi, którzy są dla nas bliscy. Jednocześnie wskazujemy, że ciało, które zostało nam dane przez Boga jest święte i należy mu się szacunek i miłość.

Drugi błąd, który często popełniamy, to bezrefleksyjne wykonywanie znaku, który przecież powinien coś znaczyć. Mechanicznie wykonujemy gest i zupełnie nie pamiętamy o tym, jakie jest jego znaczenie.

Skąd się wziął w chrześcijaństwie?

Trudno jednoznacznie określić, kiedy ten symbol pojawił się po raz pierwszy w Kościele. Pewne tropy i ślady wskazują, że pierwsi chrześcijanie dobrze go znali i często był on przez nich wykorzystywany. Tertulian, filozof, jeden z apologetów chrześcijańskich (żył na przełomie II i III w.) twierdził, że w pierwszych wiekach, chrześcijanie wszystkie czynności rozpoczynali od znaku krzyża. Zarówno kiedy rozpoczynali dzień, kończyli go, przed wyjściem i wejściem do domu, przed i po posiłku.

Znaczenie znaku krzyża pozostało przez wieki takie samo, chodzi w nim o oddanie Bogu wszystkiego, co posiadamy, wezwanie Trójcy Świętej do każdego aspektu naszego życia, oparcie się na krzyżu, od którego rozpoczęło się zbawienie każdego człowieka.

Cykl o liturgii na DEON.pl

4. Właściwie w którym momencie zaczyna się Msza święta?

5. 3 symbole na początku Mszy świętej, których mogłeś nie znać

Michał Lewandowski - dziennikarz DEON.pl, publicysta, teolog. Prowadzi autorskiego bloga "teolog na manowcach" oraz fotograficzny projekt "Bardzo brzydkie zdjęcia"

Dziennikarz, publicysta, redaktor DEON.pl. Pisze głównie o kosmosie, zmianach klimatu na Ziemi i nowych technologiach. Po godzinach pasjonują go gry wideo.

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Skomentuj artykuł

2 błędy, jakie popełniamy przy wykonywaniu znaku krzyża
Komentarze (6)
RW
~Rafał Wyrzykowski
4 listopada 2022, 08:19
Może jakaś refleksja o tym że przy wykonywaniu tego ważnego i znaczącego przecież( bogatego w symbolikę) , jak pisze autor znaku " krzyża" tak naprawdę to kreślisz na swoim ciele krzyż odwrócony.
KG
Krzysztof Golba
13 lutego 2021, 07:52
Błąd jest pisać, że małe krzyżyki wykonujemy wypowiadając jednocześnie "Chwała Tobie, Panie". Odsylam do OWMR ora, wskazań Episkopatu Polski : 17. Po odśpiewaniu aklamacji przed Ewange- lią „uczestnicy zwracają się w stronę ambony, okazując szczególną cześć dla Ewangelii Chry- stusa” (OWMR 133). Czytający Ewangelię czyni znak krzyża na księdze. Gdy kapłan czyni znak krzyża na czole, ustach i piersiach mówiąc: Sło- wa Ewangelii według świętego N., wszyscy zgromadzeni czynią podobnie. Wykonują potrój- ny znak krzyża, a następnie wypowiadają akla- mację: Chwała Tobie, Panie (zob. OWMR 134).
WL
~Władysław leszczyński
14 marca 2020, 10:17
W tekście P. Michała Lewandowskiego jest błąd, gdy tłumaczy pojęcie dużego (klasycznego) krzyża odnosząc się do wymienionego w drugiej kolejności małego krzyżyka. Ponadto w sytuacji gdy kapłan czyni znak małego krzyża (kciukiem) przed ewangelią, niektórzy ten gest powtarzają (żeby nie powiedzieć małpują) bez zrozumienia istoty. To irytujące, przynajmniej dla mnie. Czy zatem- nie powinno być to "przywilejem" kapłana a przez wiernych winien być stosowany duży znak krzyża? Władysław.
DU
~Dawid Ustaszewski
3 marca 2020, 14:08
Komentarz napisany pod tym artykułem przez kogoś o pseudonimie "werset" wyraża błędne nauki świadków Jehowy. Są one o tyle absurdalne, że możnaby dodać jeszcze do tego wyliczenia użycie krzyża jako masztów do żagli pogańskich łodzi, elementów konstrukcyjnych pogańskich budowli, pogańskich, starożytnych narzędzi i szprosów w oknach współczesnych domów. Nawet drzewo ma gałęzie odchodzące od pnia na boki i te pnące się prosto w górę. Krzyż jest jednym z najbardziej podstawowych kształtów i był używany od zawsze przez wszystkich ludzi - do różnych celów. Chociażby pal był przez wiele kultur i wierzeń wykorzystywany jako symbol falliczny. Poganie używali też kół, trójkątów (piramidy), kwadratów, rombów itd. To nie oznacza ich diabelskiego pochodzenia. Koomentarz przemilcza przy okazji przekazy o wykonaniu nad chorym krzyża już przez św. Jana Apostoła i świadectwa historyczne, w tym to opisane w artykule.
10 sierpnia 2018, 14:01
Proszę o korektę, cytat: "wyróżniamy duzy i mały znak krzyża. Ten pierwszy to nic innego, jak...." i tu następuje opis małego znaku. A pierwszy w poprzednim zdaniu jest.... duży znak.
WS
Werset Skryba
16 lutego 2018, 09:07
 Krzyż jest ważnym symbolem nie tylko dla ludzi uważających się za chrześcijan, ale również dla wyznawców religii, które nie mają nic wspólnego z Biblią i są znacznie starsze od chrześcijaństwa. Liczne leksykony religioznawcze przyznają, że krzyży w różnych wariantach używano już od zamierzchłych czasów. Na przykład w egipskich hieroglifach i na rysunkach przedstawiających bogów i boginie często występuje krzyż w kształcie litery T z pętlą u góry. Jest to tak zwany crux ansata, uchodzący za symbol życia. Z czasem zaczął się nim posługiwać między innymi Kościół koptyjski. W The Catholic Encyclopedia nadmieniono: „Wydaje się, że prastara forma krzyża to tak zwany crux gammata, który orientaliści i studenci archeologii prehistorycznej znają lepiej pod pochodzącą z sanskrytu nazwą swastyka”. Znak ten był bardzo rozpowszechniony wśród hinduistów w Indiach oraz buddystów w całej Azji i w dalszym ciągu stanowi tam element dekoracyjny. Nie wiadomo dokładnie, kiedy krzyż został uznany za symbol „chrześcijański”. William E. Vine wyjaśnia: „Do połowy III wieku po Chr. kościoły albo już odstąpiły od niektórych nauk wiary chrześcijańskiej, albo je pozmieniały. Chcąc podnieść prestiż odstępczego systemu kościelnego, zaczęto przyjmować do kościołów pogan, którzy się nie odrodzili przez wiarę, i bardzo często pozwalano im zachować pogańskie znaki i symbole”, w tym także krzyż.