Chciwość według Szustaka

Dla mnie to co mówi ojciec nie ma kompletnie sensu, jest zupełnie nielogiczne i wydumane. Dużo chodzę po górach, także jeżdżę po świecie i spaceruję. Za każdym razem czuje się "tam" nieco bliżej Boga, bo doświadczam jego wspaniałego dzieła jakim jest świat, jego różnorodność, genialność zależności w naturze, piękno przyrody, etc. Zawsze kiedy osiągam swój cel (szczyt góry czy po prostu punkt na mapie) dziękuję mu modlitwą za to że pozwala mi to widzieć i właśnie doświadczać(!). Nie mogę sie wręcz nasycić jego bezbrzeżnym geniuszem budowniczego-stwórcy, który stworzył to wszystko przecież dla mnie. Kiedy wracam do domu od razu zaczynam tęsknić za tymi doświadczeniami i natychmiast planuję następną podróż, spacer, wycieczkę czy górski szlak. Przepuszczam na to większość swoim środków finansowych na które ciężko pracuję... CZY ZATEM JESTEM CHCIWY? Skoro tęsknię za tym co stworzył Bóg i nie jest to w ogóle materialne (w sensie ekonomicznym naturalnie).

Ojcze, wszystko na 6 z plusem. Ale - proszę wybaczyć moją bezpośdredniość - czy Ojciec nie mógłby po prostu deczko schudnąć? Przyznaję, że mnie, grubasa., to przekonałoby do Ojca tez najbardziej. Przepraszam za szczerość, ale osobom, które cenię, mówię prawdę, c.

Najskuteczniejszą odtrutką na chciwości jest miłość. "Nie gromadźcie sobie skarbów na ziemi, gdzie mól i rdza niszczą i gdzie złodzieje włamują się i kradną. Gromadźcie sobie skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie niszczą i gdzie złodzieje nie włamują się i nie kradną. Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje" (Mt 6,19-21). Chciwość zabija wszystko, co w duszy ludzkiej jest szlachetne i wzniosłe. Wprowadza wewnętrzną rozterkę i niepewność, czyni z człowieka godne pożałowania pogorzelisko, kompletną ruinę nie do odbudowania. Chciwy nie przebiera w środkach, ani w wyborze dróg wiodących do zysku, nadużywa zaufania wielu ludzi. Chciwości towarzyszą też inne grzechy, takie jak zdrada, podstęp, krzywoprzysięstwo, nieczułość na potrzeby bliźnich. Chciwość czyni człowieka smutnym. Albo gniewa się, że nie ma tego, co chciałby mieć, albo obawia się utraty tego, co posiada. Jest on przepojony żądzami zysku, władzy, sławy, co prowadzi do kolejnych występków, a niekiedy nawet zbrodni (J.Uryga).