Jak przekonać kogoś, że warto się spowiadać?

W Ewangelii pisze o odpuszczeniu grzechów : Jana rozdzial 20 wersety 22-23 Zmartwychwstały ukazuje się Apostołom 19 Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» 20 A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. 21 A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». 22 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego!10 23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane»11. 

Wobec bzdurnych i fałszywych komentarzy (dotyczących spowiedzi) wskazujących na to,że napisały je osoby związne z sektami, należy tu przypomnieć,że Sakrament Spowiedzi (jak i pozostałe sakramenty) nie są wymysłem ludzkim ani Kościoła ale zostały ustanowione przez Boga o czym jest napisane w Piśmie Świętym.

Spowiedz w "izdebce"  sam na sa z Bogiem Ojcem. Rachunek sumienia  i  prosba o nowe zycie w Panu Jezusie Zbawicielu.

Chyba lepiej przekonać kogoś, ze nie warto chodzić do spowiedzi. Przecież to bzdura.

Ta cala spowiedz to jedna wielka bzdura i nonsens

Nawrzeszczeć na niego i zmieszać go błotem, żeby się już nigdy nie pozbierał i miał takie poczucie winy, że zacznie latac do spowiedzi co 2 dni. 

Proponuję zdawać sobie sprawę,że pod postacią kapłana jest obecny sam Chrystus,czekający na nas,żeby nas wysłuchać,przebaczyć i uzdrowić. Przed udaniem się do konfesjonału  dobrze jest modlić się o łaskę spowiedzi.Można modlić się za wstawiennictwem Św.o.Pio lub Św.Gerarda Majelli - patronów dobrej spowiedzi. Ja tak robię i doświadczam znaków i łask każdej spowiedzi oraz potwierdzeń,że wyznaję grzechy Chrystusowi i że On dokonuje tych dzieł. Oprócz wyznania grzechów mówię także o moich pokusach,trudnościach i problemach jakie mam z bliźnimi,ze sobą i jakie oni mają ze mną. Te problemy rzeczywiście są później wspaniale rozwiązywane.Gdy widzę,że już coś nie ,,gra'' w moim zachowaniu i wokół mnie - udaję się do spowiedzi. Wracam odrodzony z nowymi chęciami do życia. Niech będzie Bóg uwielbiony za dany nam Sakrament Spowiedzi Świętej,który nas przygotowuje na wieczność z Bogiem-Kochającym nas Ojcem.

No ale ksiądz nie odpowiedziął na pytanie...

Może ktoś doradzi: Dawniej miałam tak, że wychodząc od spowiedzi czułam taką radość, że mogłam krzyczeć, skakać, uśmiechalam się do każdego człowieka na ulicy a teraz nic nie czuję, taka znieczulica, obojętność. Tak mnie do to denerwuje we mnie i nie wiem jak sobie z tym poradzić.  Czasami nawet nie słyszę to co Bóg do mnie mówi tak jakby zamlikł.