To pytanie zadaje sobie wiele osób, które odprawiły rekolekcje zamknięte, w milczeniu, pod okiem osoby towarzyszącej, czyli w idealnych warunkach.
Z drugiej strony wiemy, że nasze życie często składa się z trzech elementów: praca, praca i… praca. Dzisiejszy tryb życia nie sprzyja prowadzeniu życia duchowego. Wydaje się, że niesłabnące zainteresowanie udziałem w rekolekcjach ignacjańskich wyjazdowych - pięć lub osiem dni w milczeniu - potwierdza, że coraz więcej osób dusi się w tak wyniszczającym trybie codziennego życia skupionym na efektywności, pieniądzach czy konsumpcji.
>> Poznaj jedną ze wskazówek św. Ignacego
Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina, że "modlimy się tak, jak żyjemy, ponieważ żyjemy tak, jak się modlimy" (KKK 2752). Jeśli chcemy zmienić nasz sposób życia, jeśli czujemy, że dalej nie da się tak żyć, to konieczne jest świadome zaangażowanie się w pogłębioną, osobistą modlitwę polegającą na karmieniu się Słowem Bożym. Taką propozycją jest choćby medytacja ignacjańska.
By móc zacząć ją praktykować, trzeba spotkać się ze sobą - ze swoim pogubieniem czy po prostu ogromnym głodem duchowym. Św. Ignacy pisze, że człowiek jest stworzony dla Boga. Jest w nas ogromny głód Boga.
Modlitwa ignacjańska wpisuje się nie tylko w tradycję nawiązywania kontaktu z Bogiem, ale również w tradycję świadomego codziennego życia, którego podstawowym elementem jest odkrywanie wartości własnej osoby jako ukochanego dziecka Bożego: ukochanej córki, ukochanego syna. Taki jest właśnie jeden z owoców właściwie praktykowanej medytacji ignacjańskiej. Mówiąc krótko, jest nim doświadczenie bycia kochanym przez Boga w sposób bezwarunkowy oraz szacunek do samego siebie. To z tego doświadczenia ma wypływać nasza służba Bogu i bliźnim.
Bardzo trudno jest zdążać do Boga w pojedynkę. Dlatego naturalnym środowiskiem, które wspiera praktykę medytacji ignacjańskiej są wspólnoty wiary. Spośród różnych propozycji warto zwrócić uwagę na Wspólnotę Życia Chrześcijańskiego, która jest grupą osób świeckich pragnących żyć duchowością ignacjańską na co dzień. Małe grupy osób spotykają się ze sobą raz na tydzień lub dwa tygodnie i wspólnie odprawiają medytację ignacjańską oraz dzielą się doświadczeniem życia w kontekście wiary. Podejmują również wspólne działania apostolskie.
Wspólnota niezwykle dopinguje do wysiłku duchowego. Kiedy rok temu członkowie WŻCh zaproponowali mi udział w pielgrzymce rowerowej zastanawiałem się jak przejadę te sto trzysta kilometrów w trzy dni. Okazało się, że grupa bardzo dodawała energii. Efektem tego wyjazdu było postanowienie, aby co najmniej raz w roku wziąć udział w takiej pielgrzymce.
Na koniec warto zwrócić uwagę na to jak praktycznie medytacja może porządkować naszą przestrzeń życia. Jeśli zobowiązuję się do niej, wtedy potrzebuję na nią znaleźć czas. Najlepiej gdy jest to czas dobry jakościowo - a nie ostatnia chwila dnia, gdy już zasypiam ze zmęczenia. Wyznaczona pora modlitwy musi być konkretna i święta. Bóg lubi konkrety. Rano czyli o której? O szóstej trzydzieści. Tak, to jest konkret!
Po drugie, wpisanie medytacji w stały tygodniowy plan modlitwy (minimum raz w tygodniu) porządkuje bardzo własny plan dnia. Pokazuje jak wiele czasu tracimy codziennie na rzeczy zbędne i niekonieczne. Modląc się, paradoksalnie mam więcej czasu.
Po trzecie, i może to właśnie jest najważniejsze, uczy nas postawy wewnętrznej dyscypliny i współpracy z Bogiem. Jednym z podstawowych błędów jest często chęć pracy nad sobą. Historia zbawienia pokazuje, że Bóg pragnie z nami współpracować. Do pracy nad sobą nie jest mi potrzebny Bóg, bo to ja sam wykonuję to, co sobie zamierzyłem. Współpraca zakłada moje otwarcie się na to, czego sam z siebie nie mogę wypracować, a co mogę właśnie otrzymać od Boga jako niezasłużony dar, czyli łaskę.
* * *
Niezależnie od tego, jakie jest twoje powołanie - czy jest to powołanie do małżeństwa, życia rodzinnego, kapłaństwa, życia konsekrowanego, czy też do samotności - na każdej z tych dróg potrzebna jest osobista reguła życia. Takie reguły, w postaci sentencji św. Ignacego, możecie odnaleźć w książce "Żyj mądrze".
Skomentuj artykuł