Ignacjańskie spotkania ze Słowem Mk 10,17-30

Jezus dostrzegł w tym człowieku i docenił zapał i dobrą wolę. Młodzieniec posiadał wielkie pragnienia... i niewątpliwie odwagę, kierując do Jezusa to zapytanie. Stanął przed Jezusem, ale czy do Niego faktycznie przyszedł, czy Jego szukał?

Może jestem mniej krystaliczny w zachowywaniu Bożego Prawa. I trudno byłoby mi z owym młodzieńcem się utożsamić. Może chciałbym po prostu wiedzieć, jak osiągnąć życie wieczne; a może już odsunąłem poza nawias tego rodzaju pytania. Tak, czy inaczej pragnienia, jeśli je dopuścić do głosu, doprowadzą mnie do Jezusa...

"Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igły". Co oczywiście jest zupełnie nieprawdopodobne... "U ludzi to niemożliwe...", dodał Jezus. A jeśli staje się to rzeczywistością, to niewątpliwie jest to znak Bożego działania i człowiek taki otwiera się na doświadczenie czegoś niewyobrażalnego i niepojętego...

Rozważanie o. Piotra Janika SJ

[-2012.10.11-piotrjaniksj-medytacjaprowadzona.mp3-]

Z Ewangelii wg św. Marka (Mk 10, 17-30)

Gdy wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, pytał Go: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu rzekł: «Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę». On Mu rzekł: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości». Wtedy Jezus spojrzał z miłością na niego i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną!» Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości. Wówczas Jezus spojrzał wokoło i rzekł do swoich uczniów: «Jak trudno jest bogatym wejść do królestwa Bożego». Uczniowie zdumieli się na Jego słowa, lecz Jezus powtórnie rzekł im: «Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego». A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: «Któż więc może się zbawić?» Jezus spojrzał na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe». Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: «Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą». Jezus odpowiedział: «Zaprawdę, powiadam wam: Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym.